بر خلاف اینکه نام هر سه نوع مورد نام برده شده فلفل می باشد، اما خواص و کاربرد های آن ها یکسان نیست و متفاوت با یکدیگر هستند.
فلفل سفید
این گونه از فلفل، زمانی به دست می آید که پوست بیرونی دانه ها بر اثر تابش نور خورشید خشک و باز شود. دانه های سفید درون این پوست ها، فلفل سفید است.
فلفل سفید، عطر و طعم ماندگاری ندارد و پس از گذشت زمان به سرعت رایحه آن از بین خواهد رفت.
به دلیل رنگ سفید این فلفل، بهتر است در غذاهایی از آن استفاده کنید که بخواهید رنگ یک دستی داشته باشند و دانه های فلفل در آن مشخص نباشند؛ مانند تهیه سس سفید و یا پوره سیب زمینی.
فلفل سیاه
فراوان ترین نوع از فلفل که در دسترس می باشد، فلفل سیاه است. این فلفل به طور طبیعی از لایه بیرونی که توسط تابش نور خورشید به رنگ سیاه در آمده، به دست می آید.
عطر آن بسیار بیشتر از فلفل سفید است. همچنین ترکیب اجزای درون آن فواید زیادی برای سلامتی دارد. فلفل سیاه می تواند در مدت زمان طولانی تری تازه بماند، بدون اینکه از خاصیت و عطر و طعم آن کم شود. استفاده از فلفل سیاه به جای سفید در وعده های غذایی، به دلیل برتری عطر و ماندگاری بیشتر، رایج تر است.
فلفل قرمز
فرآیند ساخته شدن فلفل قرمز با دو گونه قبلی به کلی متفاوت است. این فلفل از ماده Capsicum موجود در فلفل های چیلی به دست می آید.
مواد موجود در فلفل های سفید و سیاه از نوع ماده Piperine است. حال آنکه در فلفل قرمز، این ماده متفاوت بوده و در واقع Capsicum می باشد.
هر ۳ نوع فلفل می توانند هم در خواص دارویی مفید باشند و هم در طعم بخشی به غذاها؛ اما فلفل قرمز در بحث آنتی اکسیدان ها و اثرات مفیدی که بر روی سلامت دارد، بسیار قدرتمندتر از دیگر انواع است. همچنین فلفل قرمز بسیار تندتر است و طبیعت گرم آن نیز بیشتر است.
