به گزارش افکارنیوز، وقتی شهردار تهران به جای خدمت و ارائه کارنامه خدماتی مورد قبول به شهروندان تهرانی، زمان و انرژی اش را صرف تنظیم گزارشی سیاه برای زیر سوال بردن خدمات مدیریت شهری گذشته کرد بر همگان ثابت شد که شهرداری تهران در دوره شورای پنجم راه به جایی نخواهد برد! چرا که از همان ابتدا توبره ای از تهمت ها بر دوش گرفت تا به هر آبادانی و پروژه به ثمر نشسته و بزرگراه و اتوبان پر ترددی رسید که نشان از کارآمدی مدیران قبلی داشت، دستی در آن برده و مشتی مهمل تحویل دهد. غافل از آنکه این همه سیاه نمایی هم نخواهد توانست پرونده بی عمل و بی کفایتیش را بپوشاند.
از سیاه نمایی تا بی کفایتی
نجفی نهایت تلاشش را کرد تا محمد باقر قالیباف شهردار اسبق تهران را زیر سوال ببرد و در این مسیر از تهمت به هیچ یک از دوستان و آشنایان و نزدیکان وی هم دریغ نکرد ولی خبر نداشت با این کارها تنها تشت بی آبرویی خود را از بام خواهد انداخت و وقتی دید راه به جایی نمی برد، بیماری و کسالتش را که از همان ابتدا هم همراه داشت بهانه کرد تا هر چه زودتر این بی آبرویی را خاتمه داده و از مهلکه بگریزد.
در جریان استعفا هم سیاسی کاری و سیاه نمایی جریان اصلاحات و آقای شهردارشان دست بر دار نبود و باز همان را هم به پای فشارهای سیاسی انداختند تا به دروغ ادعا کنند: «ما بودیم و داشتیم کار می کردیم ولی دیگران نگذاشتند!؟» که اگر اینچنین بود می بایست در کارنامه خالی آقای شهردار لااقل جای پای یک پروژه به ثمر نشسته می بود که نبود.
شورایی ها هم در جریان این سیاه نمایی ها با آقای شهردار هم دست بودند چنانچه داریوش قنبری معاون پارلمانی شهردار تهران گفته بود:« بیماری آقای نجفی به گونه ای "حاد" نیست که نتوانند در جایگاه شهردار تهران به مسئولیت خود ادامه دهند بلکه به دلیل فشار های سیاسی مجبور به استعفاء شدند. این فشار از سوی جریانی به محمد علی نجفی وارد شد که 14 سال مدیریت شهر تهران را در اختیار داشت. این افراد از همان ابتدا سعی کردند با کارشکنی شهردار تهران را ناکارآمد جلوه دهند.»
نجفی حرفی برای گفتن ندارد ...
باید به صراحت اذعان کرد که محمد علی نجفی در قامت شهردار 7 و نیم ماهه تهران بعد از آقای قالیباف حرفی برای گفتن و کارنامه ای برای ارائه نداشت، پایتخت در این فاصله به تعطیلی کشیده شد و نه خانی آمد و نه خانی رفت و باید گفت نه تنها هیچ طرح جدیدی در این مدت آغاز نشد بلکه پروژه های با درصد پیشرفت فیزیکی بسیار بالا در دوره قبلی هم همه نیمه تمام رها شدند.
نمی توان از این واقعیت گریخت که مردم به دنبال سیاسی بازی نیستند و از مسئول و مدیر شهرشان توقع خدمات دارند نه دست روی دست و حرف پشت حرف و آمد و شد معاونان و مسئولان اتوبوسی در پایتخت را.
در دوره سکانداری آقای نجفی بر کشتی دود گرفته شهرداری تهران پروژه هایی چون خط 7 و 6 مترو متوقف شد، ترمینال شرق با 95 درصد پیشرفت فیزیکی در دوره آقای قالیباف بدون افتتاح رها شد، پل های تقاطع ارتش و صیاد شیرازی با 90 درصد پیشرفت در دوره قبل ناتمام ماند و تونل آرش- اسفندیار و بزرگراه شهید شوشتری هم با بیش از 85 درصد پیشرفت سرنوشتی جز توقف و کندی پروژه نداشته اند. حال باید پرسید آقای شهردار شما چه کردید که دیگران نکردند و شاید بهتر باشد بپرسیم شما چه کارهایی نکردید که مدیریت قبلی در انجام آن چیزی کم نگذاشته بود؟ این واقعیتی گریز ناپذیر است که نجفی عملکردی ضعیف در شهرداری پایتخت داشت.
از فرافکنی تا کارنامه خالی
اما با وجود انتقادات بسیار بر عملکرد ضعیف و غیر قابل قبول نجفی، آقای شهردار باز هم فرافکنی کرده و دست از سیاسی بازی و سیاه نمایی اش بر نمی دارد. چنانچه هر از چند گاهی شاهد دسته گل تازه ای از سیاه نمایی های ایشان هستیم که در فضای مجازی پخش می شود و یک روز به فلان معاون و مدیر شهرداری فلان منطقه تهمت و افترا وارد کرده و روز دیگر به فلان فامیل و آشنای آقای قالیباف. اما باید پرسید آقای نجفی شما در جریان زلزله و برف تهران چه کردید و چرا به جای ارائه خدمت مناسب دست به دامان مردم شدید؟ شاید هم اینکه مردم خود درختان کوچه و خیابان را از برف بتکانند همان روح تازه دمیده شده به کالبد شهر بوده است؟
باید به این نکته اذعان کنیم که سیاست های فرافکنانه آقای شهردار نه تنها صدمات جبران ناپذیری به کالبد پایتخت وارد کرد بلکه مردم را نسبت به مسئولان و مدیران بد بین و بی اعتماد کرد. و باز باید تاکید کرد «آب رفته به جوی باز نمی گردد!» اگر می خواهی انتقاد کنی باید صلاحیتش را داشته باشی! اول خود در قامت مسئول وظیفه ات را انجام بده بعد در قامت منتقد عملکرد دیگران را زیر سوال ببر!
