پلیس به خیابان مورد نظر رفت و با پیکر خونین و نیمه‌جان آرمان 35 ساله روبه رو شد. آرمان که مربی بدنسازی بود به بیمارستان منتقل شد اما تلاش پزشکان برای نجات جان وی نتیجه نداد و به خاطر خونریزی مغزی جان سپرد. به این ترتیب دو سرنشین پراید به نام‌های علی و رضا بازداشت شدند. در بررسی‌های بعدی روشن شد پراید سرنشین دیگری به نام امید نیز داشته که وی همزمان با بالا گرفتن درگیری از محل گریخته است. تلاش برای ردیابی امید ادامه داشت اما پلیس به نتیجه نرسید و از امید ردی به دست نیاورد.
علی و رضا در بازجویی‌ها به درگیری خونین با راننده پژو 206 اعتراف کردند. علی گفت: من و دوستانم از بام تهران به خانه‌مان برمی‌گشتیم که یکباره راننده پژو جلوی راهمان پیچید و با هم تصادف کردیم. چون راننده پژو 206 مقصر این برخورد بود از او خواستیم در محل بماند و ما با پلیس 110 تماس بگیریم اما آرمان گفت عجله دارد. او می‌خواست هر طور شده محل را ترک کند. به همین خاطرمن و دوستانم با او درگیر شدیم. او که مربی بدنسازی بود و بدنی ورزیده داشت به سمت ما حمله کرد. من همان موقع میله داربستی را که کنار خیابان افتاده بود برداشتم و برای دفاع از جان خودم و دوستانم ضربه‌ای به سر آرمان زدم اما قصد کشتن او را نداشتم.
رضا نیز به تشریح جزئیات درگیری پرداخت و گفت؛ هیچ نشانی از دوست فراری‌اش ندارد.
به این ترتیب و در حالی که پلیس ردی از امید پیدا نکرده بود علی و رضا در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی محسن زالی بوئینی و با حضور یک قاضی مستشار پای میز محاکمه ایستادند .
در این جلسه اولیای دم برای متهمان اشد مجازات خواستند. سپس دو متهم جرمشان را انکار و ادعا کردند دستی در قتل مربی بدنسازینداشته‌اند.
علی در تشریح جزئیات ماجرا گفت: قبول دارم من و دوستانم با آرمان درگیر شدیم اما من ضربه‌ای به سر او نزدم. وقتی دعوا بالا گرفت برای ترساندن او میله داربست را برداشتم اما با میله به سر مربی بدنسازی نزدم. پیش از این هم تحت فشار روانی به قتل اعتراف کرده بودم.
رضا نیز گفت: من فقط شاهد درگیری بودم. حتی در این دعوا چاقو خوردم و زخمی شدم. ممکن است امید که حالا فراری است با میله به سر آرمان زده باشد.
در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شود تا رای صادر کند.
