ماهی روبیان که به میگو مشهور است، دارای مزاجی گرم و تر است و اگر با روغن نارگیل و پیازکباب شود, محرک قوای باروری و گرم‌کننده رحم, مقوی اعصاب, مولد خون و از بین برنده کرم کدو است.
خوردن ماهی، شبها ممنوع است زیرا بدترین زمان خوردن ماهی، در وعده شام است, خوردن ماهی هنگام شب باعث بیماری می‌شود؛ در وعده شام به‌دلیل طبیعت سرد شب بهتر است, غذایی با طبع گرم و تر مصرف شود.
اشخاصی که در اثر خوردن ماهی دچار تهوع می‌شوند، می‌توانند برای جلوگیری از این حالت از آب "به"، آب زیره یا دم‌کرده زنجبیل استفاده کنند, گوشت دم و حوالی باله‌های به سبب حرکت زیاد آن نواحی لطیف‌تر است.
مداومت در خوردن ماهی در مناطق غیرمعمول سبب ضعف معده و اسباب بیماری برص (پیسی) را فراهم می‌کند همچنین آشامیدن آب بعد از خوردن ماهی بسیار زیان‌آور است؛ مصرف ماهی همراه با شیر, ماست و تخم مرغ یا گوشت سایر حیوانات بسیار مضر بوده و موجب بروز بیماری‌های مزمن می‌شود.
مصلح ماهی در افراد بلغمی (سرد و تر)، زنجبیل پرورده، گلقند، ترشی کبرو گلپر است؛ گرم‌مزاجان می‌توانند ماهی را با کمی سرکه مصرف کنند, ماهی سبب تشنگی می‌شود, نباید بعد از ورزش سنگین، خشم مفرط و به طور کلی بعد از هر عملی که گرم‌کننده معده است، غذاهایی که سریع در معده فاسد می‌شود مانند ماهی مصرف کرد.
گوشت ماهی برای صاحبان مزاج سرد و تر, افراد با غلبه سردی و تری در مغز, کسانی که عصب و معده بلغمی (سرد و تر) دارند مخصوصا در افراد چاق، مضر است.
بهتر است ماهی روی آتش کباب و به‌صورت تازه مصرف شود, ماهی کبابی بهتر از بریان شده آن در روغن است, زیرا هضم معدی آن راحت‌تر است, ماهی که همان روز صید شده باشد و بوی بد نیز نداشته باشد بهترین نوع ماهی است چرا که گوشت ماهی لطیف است و سریعاً دچار عفونت و فساد می‌شود, ماهی سواحل دریا بهتر، نازک‌تر و لذیذتر از ماهی رودخانه است, ماهی قنات, گودال‌ها و چشمه‌های کوچک و زمین‌های پست و آب‌های کثیف، بدبو است, مخصوصا اگر راکد باشد.
کباب ماهی تازه سریع‌الهضم و صالح‌الکیموس، مرطب و چاق‌کننده مخصوصا در زنان است, بهتر است اندازه ماهی متوسط باشد و حرکت زیاد و فلس بسیار نیز از نشانه‌های ماهی خوب است.
ماهی دریا و آب شور، رطوبت کمتری دارد و بعضی انواع ماهی‌ها نسبت به بعضی از سردی کمتری برخوردارند؛ ماهی نمک‌سود از هر نوع که باشد گرم و مایل به خشکی است, ماهی نمک‌سود کهنه، گرم و خشک است اما از نظر غذاییت، غذاییت چندانی ندارد.
