با روی کارآمدن مدیران اصلاحطلب در شهرداری و شورای شهر تهران، شهروندانی که به آنان رأی داده بودند انتظار اتفاقات خوبی را داشتند چرا که این جناح سیاسی برای روی کارآمدن در حوزه شهری از هیچ کاری دریغ نکردند و شورای قبل را به باد انتقاد گرفتند.
اما حالا ورق برگشته است و مدیریت شهری ناکارآمدتر از آن است که شهروندان تهرانی فکر میکردند چرا که در طی چند ماه گذشته نه پروژه خاصی در شهر افتتاح شد نه افزایش خدمات به شهروندان را شاهد بودیم در این میان نارضایتی هم افزایش یافته است و تا دلتان بخواهد این دوره از مدیریت شهری حاشیه داشته است از زلزله و برف گرفته تا ....
اما یکی از حواشی که این روزها مدیریت شهری را تحت فشار قرار داده است اجرای طرح ترافیک جدید در تهران است، طرحی که به گفته بسیاری از کارشناسان و اعضای سابق شورای شهر تهران طرحی در راستای درآمدزایی بیشتر شهرداری است و مدیریت شهری برای تامین هزینههای شهر دستش را در جیب مردم کرده است.
جدا از طرح عجیب و غریب معاون شهردار تهران ( پورسیدآقایی) مدیر مستعفی شرکت راه آهن، این روزها خبر گران شدن بلیت و کرایههای حمل و نقل عمومی در سال 97 هم به گوش میرسد که این موضوع هم با سیاست مدیریت شهری در خصوص اجرای طرح ترافیک جدید متناقض است.
طی هفتههای گذشته شورای شهر تهران بررسی لایحه بودجه سال 97 شهر تهران را دستور کار خود قرار داده است و مدیریت شهری در پی این است که هزینه اداره شهر تهران را از جیب تهرانیها تامین کند.
در همین زمینه کمیسیون حمل و نقل شورای شهر تهران در نخستین گام بلیت مترو را در سال آینده مبلغ 200 تومان افزایش داده است و این موضوع قرار است به زودی در صحن شورای شهر تهران مطرح و رأیگیری شود که با توجه به جو شورای شهر تهران و توجه نمایندگان مردم به مشکلات معیشتی شهروندان، تصویب این موضوع دور از ذهن نیست.
چرا که به گفته مجید فراهانی، شهرداری تهران برای توسعه مترو راهی جز واقعی کردن قیمت بلیت مترو ندارد.
در هر صورت شهروندان تهرانی از همین امروز باید خود را برای پرداخت هزینههای شهر آماده کنند چرا که مدیریت شهری تلاش دارد شهر را گران اداره کند موضوعی که حتی احمد مسجدجامعی در یکی از جلسات شورای شهر تهران به آن اشاره کرد.
وی با اشاره به این که چالش اصلی شورای اسلامی شهر تهرن کسب درآمد است، عنوان کرد: پنج سیاست پیشنهادی مصوب برای تدوین بودجه سال 97، عمدتاً معطوف به مصارف بودجه است. ما اصولاً مدیران هزینه هستیم و مدیر درآمد نیستیم. در مصوبات ما سیاستهایی هم که ارائه دادهایم عمدتاً میگوید چگونه مصرف کنیم. در مصوبات ما سیاستهایی که در ارتباط با نحوه کسب درآمد باشد، وجود ندارد.
مسجدجامعی ضمن اشاره به این که بیشترین منابع درآمدی شهرداری در بخش عوارض دیده میشود، ادامه داد: باید پرسید آیا این عوارض همان درآمدهای پایدار است؟ آیا عوارض است که باعث فشار بر زندگی مردم شده و افزایش تغییر کاربری و تراکم را به دنبال دارد، پایدار است؟ آیا ما میخواهیم فروش تراکم یا تغییر کاربری یا قیمت پایه را دوباره افزایش دهیم؟
عضو شورای شهر تهرن ادامه داد: سئوال این است که آیا شهروندان تحمل فشار بیش از این اندازه را دارند؟ در سالهای گذشته، شورا به خصوص ما که گروه اقلیت بودیم، توجه ویژهای داشتیم که فشار به شهروندان وارد نشود. فشار به شهروندان حدی دارد و به این موضوعات باید توجهات ویژهای شود.
وی با اشاره به این که اگر مبنای منابع تأمین بودجه، اخذ عوارض باشد، تبعاتی را شاهد خواهیم بود، گفت: در خصوص عوارض، اگر عوارض را افزایش بدهیم به معنای فشار به شهروندان نباشد و اگر هست آیا در برابر آن کیفیت خدمات شهری هم افزایش پیدا کرده است؟
مسجدجامعی در ادامه گفت: در دو سه هفته گذشته، شورا به شهرداری مجوز داد که برای حمل و نقل شهری مبلغ چهار هزار میلیارد تومان وام بگیرد. اما در حال حاضر گفته می شود که روند قرض گرفتن در اداره شهر را باید کاهش دهیم! با این مجوز ما در عرض یک ماه بدهی شهرداری را از 52 هزار میلیارد تومان به 56 هزار میلیارد تومان رسانده ایم بعد چگونه می توانیم از کاهش بدهی سخن بگوییم و در بودجه بگوییم که یک هزار میلیارد تومان روند قرض گیری را در اداره شهر کاهش دادهایم؟
مسجدجامعی با بیان این موضوع که باید به تبعات اجتماعی بودجه بندی و سیاست ها و برنامه های مطرح در بودجه، توجه داشت، گفت: بودجه، واقعیتی است که با زندگی شهروندان پیوند دارد و ما نمی توانیم، و دستمان هم باز نیست، که بگوییم چون شهرداری پول ندارد به شهروندان فشار وارد کنیم. ما نماینده شهر و شهروندان هستیم، شهردار هم نماینده شهر و شهروندان است و همه بایستی در حفظ منافع آنها بکوشیم.
عضو شورای شهر تهران در ادامه گفت: اگر می خواهیم درآمد حاصل از ساخت و ساز را افزایش دهیم یا باید عوارض را بیشتر کنیم یا باید از طریق تغییر کاربری، افزایش تراکم، فروش قوانین و مانند آن اقدام کنیم که این هم درآمد ناپایدار است و هم بر خلاف طرح جامع تفصیلی و منافع شهر است و یا باید رونق در ساخت و ساز اتفاق بیفتد که در وضعیت موجود می بینیم که رکود بر این بخش حاکم است.
مسجدجامعی در ادامه گفت: شهر گران اداره می شود، و این یعنی فشار بر شهروندان، و باید هزینه اداره شهر را کاهش دهیم.
وی به مقایسه بودجه پیشنهادی شهرداری و کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر پرداخت و نتیجه گرفت: به نظر من بودجه شهرداری به بودجه پیشنهادی کمیسیون برنامه و بودجه ارجحیت دارد و در مواردی شهرداری در ارائه ارقام و اعداد، بهتر عمل کرده است.البته این افزایش هزینه ها تنها بخشی از هزینه های است که شهرداری تهران قرار است تنها در حوزه حمل و نقل عمومی از جیب مردم دریافت کند. در حوزه نوسازی، ساخت و ساز، جمع آوری پسماند، عوارض کسب و پیشه و ... نیز شهرداری با افزایش عزینه ها سعی دارد تا در ازای دریافت این عوارض خدمات به شهروندان ارائه کند.