اسماعیل قدیمی در پاسخ به سوالی درباره دلیل عدم حجم اخبار خوب در رسانه‌های کشور، گفت: در تعریف از خبر نخست باید بدانیم که خبر بیان یک رویداد اجتماعی با موضوع مورد توجه و ارزشمند جامعه یا به عبارتی نقد عقاید و نظرات افکار عمومی است.
وی با بیان اینکه خبر چیزی جز بیان و انعکاس واقعی‌ها نیست، افزود: واقعیت‌ها و رویدادها و مسائل اجتماعی براساس نظام ارزشی ما خوب و بد تقسیم‌بندی می‌شوند لذا خبر خوب و خبر بد را باید به خبر با ارزش و خبر بی‌ارزش تقسیم کرد. ضمن اینکه انعکاس واقعیت‌ها از اختراعات، ایثار و فداکاری‌ها خبر خوب و خبر ناامیدکننده هم خبر بد و بی‌ارزش محسوب می‌شود.
این استاد ارتباطات دانشگاه علامه‌طباطبایی خاطرنشان کرد: اگر ما در نظام اطلاع‌رسانی خط‌کشی گزینشی برای عدم بروز مسائل اجتماعی داشته باشیم همان رفتار و اقدام خبرگزاری‌های مطرح بین‌المللی است.
وی افزود: باید بدون تقسیم‌بندی اخبار سعی کنیم واقعیت‌ها را صحیح و با سرعت منتقل کنیم، اما تفسیر، تجزیه، تحلیلی و تشریح کرده و نظرات کارشناسان درباره آن را برای رفع آسیب‌های اجتماعی باید مدنظر قرار داد. با این کار تاثیرات انعکاس واقعیت‌های برخی اخبار کاهش و زمینه رفع آن در آینده را مرتفع کرده و عوامل زمینه‌ساز آن را به مردم معرفی کنیم.
قدیمی تصریح کرد: وقتی اخبار منفی و بد در جامعه منتشر شده و سپس تحلیل‌ها و نظرات کارشناسی برای مرتفع شدن دلایل آن بیان شود به مرور زمان شاهد از بین رفتن حجم خبرهای منفی، بد و ناامیدکننده در آینده خواهیم بود.
وی گفت: همانقدر که مردم از دروغ و لاپوشانی ناراحت می‌شوند به همان مقدار هم از انعکاس اخبار ناامید کننده ناراحت می‌شوند.
این استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: باید نظام اطلاع‌رسانی خاصی را تعریف کنیم که فقط خبر به جامعه ندهیم و تلاش کنیم تا تحلیل‌های کارشناسانه و تفسیرهای مختلف را بیان کرد. در حالی که هیچگونه تفسیر و باز کردن مسائل پشت پرده را در مطبوعات و خبرگزاری‌های ایران مشاهده نمی‌‌کنیم.
وی افزود: اگر براساس مبانی حرفه‌ای عمل کرده و گزارشات دقیق ارائه دهیم هرگز خبرهای منفی موجب تاثیرات خاص بر اذهان مردم نخواهد داشت چرا که خود افکار عمومی تصمیم‌گیرنده هستند.
قدیمی خاطرنشان کرد: بدفهمی و عدم درک سیستماتیک و بنیادی نظام روزنامه‌نگاری در ایران وجود دارد، در حالی که باید روزنامه‌نگاری با نظام‌های سیاسی،اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با عنوان رکن چهارم دموکراسی و به عنوان یک نهاد ارتباط جمعی حرفه‌ای برای حل مشکلات تعامل داشته باشد که در حقیقت جامعه روزنامه‌نگاری باید برای حل مشکلات در بلند مدت آستین همت بالا بزند.
این استاد ارتباطات دانشگاه علامه در پایان خاطرنشان کرد: طبق قانون مطبوعات در ایران وظیفه رسانه‌ها اعم از روزنامه و خبرگزاری تنویر افکار عمومی است که باید ماجراها و اتفاقات شناخته شده و افراد درگیر با آن را با استفاده از مستندات مختلف تجزیه و تحلیل کند.
