گرفتگی عضله‌های انگشتان پا می‌تواند به واسطه عوامل محرک متعددی اتفاق بیفتد که شایع‌ترین و مهم‌ترین‌شان عبارت‌اند از کار کشیدن بیش از حد از پاها، کمبود آب در بدن و کمبود بعضی از مواد معدنی (خصوصا کمبود پتاسیم، کلسیم و منیزیم). وقتی که ورزش می‌کنید، بخشی از مواد معدنی مورد نیاز عضله‌ها نیز همراه تعریق از بدن خارج می‌شوند. همین اتفاق به کمبود مواد معدنی در بدن منجر می‌شود و در ادامه انقباض‌ها و اسپاسم‌هایی در عضله‌ها به وجود می‌آورد که ما به آن‌ها گرفتگی عضلانی می‌گوییم. محققان می‌گویند که اگر کسی برای مدت زیادی راه برود، بیش از حد تحرک کند یا به خودش فشار بیاورد، به احتمال زیاد با گرفتگی عضله‌های انگشتان پا مواجه می‌شود. این گرفتگی، نشانه‌ای از سوی بدن است که به ما می‌گوید دیگر قادر به تحمل فشار بیشتر نیست و باید استراحت کند. البته بعضی از موارد گرفتگی عضله‌های انگشتان پا به این علت ایجاد می‌شوند که از کفش‌های تنگ و نامناسب استفاده می‌کنید و در نتیجه فشار غیرضروری یا محدودیت از نظر جریان خون برای پاها به وجود می‌آورید. در ضمن، افزایش سن نیز در مبتلا شدن به این حالت بی‌تاثیر نیست. گرفتگی عضله‌های انگشتان پا معمولا پس از ۵۰ سالگی نمایان می‌شود؛ یعنی وقتی که کلسیم استخوان‌ها تحلیل می‌رود و عضله‌ها نیز انعطاف‌پذیری خودشان را از دست می‌دهند و دیگر نمی‌توانند مانند گذشته از بدن پشتیبانی کنند. به‌گفته محققان، افزایش سن همراه است با ضعف در عملکرد عروقی و عصبی بدن. درواقع، بدن بعد از ۵۰ سالگی دیگر قادر نیست مانند گذشته از قابلیت‌های عروقی و عصبی خودش استفاده کند و همین مساله به گرفتگی عضله‌های انگشتان پا منجر می‌شود، چون عصب‌های ضعیف دیگر نمی‌توانند مواد مغذی و پیام‌های لازم را به عضله‌ها بفرستند.
