بهانه نگارش این مطلب هم دختر 7 ساله‌ای بود که والدینش، او را نزد من آوردند؛ آرام در برابر من نشسته بود، مادرش گفت از وقتی داروهای بیش فعالی را به او می‌دهیم، بدتر شده است، قبلا راحت می‌خوابید اما الان شبها خوابهای آشفته می‌بیند و سراسیمه بیدار میشود.
از والدین این کودک پرسیدم به چه دلیل او را نزد روانپزشک بردید؟ گفتند: "بازیگوشی می‌کرد و خوب درس نمی خواند!!"
یاد آن ایامی که منازل بزرگ بود و حیاطی وسیع داشت و بچه‌ها انرژی دوران کودکی خود را در آن تخلیه می‌کردند، افتادم؛ بعضا باید آنها را بالای درخت پیدا می‌کردیم، الان هم ابعاد خانه‌ها کوچک شده و هم ظرفیت وجودی پدر مادرها کاهش یافته است.
امروز دیگر اکثر کودکان، فضایی برای جست‌و‌خیز نمی‌یابند و اگر بخواهند از همان اندک فضای خانه هم بهره‌ای ببرند، والدین بر نمی‌تابند و تحرک کودک را به حساب بیش‌فعالی می‌نویسند و به روانپزشک مراجعه می‌کنند! و از این لحظه است که مصرف ریتالین و سایر داروهای بیش‌فعالی کلید می‌خورد.
نگاهی به برخی عوارض این داروها برای رسیدن به این باور کافی است که تا زمانی که به بیش فعال بودن فرزند خود یقین حاصل نکرده‌ایم و تا از توصیه‌های طب سنتی استفاده نکرده‌ایم، هرگز به داروهای شیمیایی روی نیاوریم:
راهکارهای پیشگیری و درمان بیش فعالی کودکان
همان طور که گفته شد هر شیطنت و بازیگوشی کودک را به حساب بیش فعالی نگذارید؛ طبع بچه‌ها اغلب "گرم و تر" است و فعالیت زیاد نشانه سلامت و لازمه رشد آنهاست.
اگر فرزند شما دروس مدرسه را یاد می‌گیرد و نمره قبولی می‌آورد بیش فعال نیست؛ بچه‌هایی واقعا بیش فعال، قدرت تمرکز و یادگیری ندارند.
پرهیز از تنقلات غیر‌طبیعی مثل چیپس، پفک، نوشابه، کاکائو و ... برای پیشگیری و درمان بیش فعالی بسیار ضروری است؛ والدین مراقب باشند از همان ابتدای تولد، چنین خوراکیهایی را به کودک خود ندهند و ذائقه او را علاقمند به این مواد نکنند.
پرهیز از موبایل و تبلت و خصوصا بازیهای رایانه‌ای علی‌الخصوص بازیها و صحنه‌های به اصطلاح اکشن نیز ضروری است؛ پدر و مادری که تصور می‌کنند با این کار به بچه خود لطف می‌کنند یا قصد دارند چند صباحی او را با این وسایل، زمین‌گیر و آرام کنند باید آگاه باشند که با این اقدام، روان کودک و آینده‌اش را تباه می‌کنند و ظرف چند سال آینده مشتری روان‌پزشکان خواهند شد.
انجام "حجامت" خاص اطفال که خیلی ظریف و ملایم انجام میشود با تشخیص و زیر نظر طبیب خصوصا برای بچه‌هایی که مزاج خیلی گرمی دارند، می تواند مفید باشد.
به دفعات حتی در مورد اطفالی که واقعا بیش فعال بوده‌اند، تجربه کرده‌ایم که با رعایت این توصیه‌ها و با انجام حجامت آرام شده‌اند یعنی همان کودکی که در نخستین مراجعه، لوازم روی میز مرا بر هم میزند در جلسه دوم آرام نشسته و به سخنانم گوش می‌دهد.
