کرمهای لولهای در بیشتر مطالعات بیولوژیک مورد استفاده قرار میگیرند. به گزارش پایگاه فیوچریسم، نتایج پژوهشها روی کرمهای لولهای میتواند به یافتن راهی برای کنترل علائم پیری در انسان منجر شود.
دکتر نلسون هسه، سرپرست گروه تحقیقاتی دانشکده پزشکی دانشگاه کیس وسترین رزرو در این باره گفت: "از طریق افزایش یا کاهش سطح مجموعه خاصی از پروتئینها به نام عوامل استنساخ توانستیم روشی کشف کنیم که سبب میشود عمر کرمهای لولهای کوتاهتر یا بلندتر شود."
او افزود: "نکته قابل توجه این است که این مجموعه پروتوئینها در پستانداران نیز وجود دارند و روی ظهور علائم پیری تاثیر دارند و این موضوع میتواند امکان به تاخیر انداختن بروز علائم پیری را فراهم کند."
دکتر هسه گفت: "نمونههای حیوانی از جمله کرمهای لولهای و موشها نقش مهمی در تحقیقات بیولوژیک دارند و امکان شبیهسازی واکنش انسان به بیماریها و دیگر عوامل را ممکن میکند."
موشها و انسانها ۹۹ درصد تشابه ساختار ژنی دارند ولی عمر کوتاهتری نسبت به انسان و دیگر پستانداران دارند. لذا مطالعه ساختار ژنتیکی موشها به پژوهشگران این امکان را میدهد که نتایج حذف برخی ژنها را متوجه شوند.
مطالعه درباره کرمهای لولهای نیز به ویژه در زمینه مطالعات مرتبط با پیری به دلایل متعددی اهمیت دارد. از جمله این دلایل عمر بسیار کوتاه کرمهای لولهای است که تنها 3 روز عمر میکنند و این موضوع میتواند به پژوهشگران این فرصت را بدهد با سرعت زیادی، نسلهای متعددی را بررسی کرده و درباره نتایج پروتوئینها مطالعه کنند.
پژوهشها نشان داد کرمهای لولهای با سطوح بالای پروتوئینهای استنتساخ عمر طولانیتر و سالمتری در مقایسه با کرمهای لولهای دیگر داشتهاند.
در مورد مشابه، در موشهایی که سطح بالاتری از این پروتوئینها را داشتند اختلالات کارکردی عروق خونی مرتبط با پیری دیرتر ظاهر شد.
دانشمندان تیم تحقیقاتی دانشکده پزشکی دانشگاه کیس وسترین رز دریافتند وظیفه پروتوئینهای استنتساخ، کنترل روشی است که به سلولها امکان از بین بردن اجزای اضافی مانند مولکولهای ثانوی و پروتئینهای اشتباهی را میدهد. این اجزای اضافی که به مرور زمان ساخته میشوند میتوانند در زمان پیری به توده آزاردهندهای تبدیل شوند. نبود این چرخه پاکسازی و بازسازی مولکولی اساسیترین علامت پیری است.
با بالارفتن سن سلولها توان کافی برای انجام این چرخه پاکسازی و بازسازی مولکولی دارند و پس از متراکم شدن اضافات سمی، بقای عمر سلول در معرض خطر قرار میگیرد و به همین دلیل پژوهشگران دریافتند که عمر کرمهای لولهای که پروتوئینهای استنساخ نداشتند زودتر از دیگر کرمهای لولهای به پایان میرسد.
از این رو دانشمندان میکوشند روی برای بهبود استراتژیهای مرتبط با پروتوئینهای استنساخ در بدن انسان بیابند. سطح پروتوئینهای استنساخ با بالا رفتن سن در بدن انسان کاهش مییابد و ثبات نگاه داشتن این سطح میتواند مانع ناتوانی کارکردی عروق خونی مرتبط با پیری شده و ظهور علائم پیری در انسان را به تاخیر بیاندازد.
دکتر نلسون هسه، سرپرست گروه تحقیقاتی دانشکده پزشکی دانشگاه کیس وسترین رزرو در اینباره توضیح داد: "باید بفهمیم با افزایش عمر انسان، چه اتفاقی برای قلب و عروق رخ میدهد. نتایج بررسیها ما آنچه را در اثر پیری رخ میدهد، روشن میکند و زمینه دخالت دادن عواملی که میتواند این روند را کندتر کند، فراهم میسازد.