آهن توسط بدن برای کمک به ایجاد هموگلوبین در سلول‌های قرمز خون استفاده می‌شود و اکسیژن را به سراسر بدن حمل می‌کند. احساس خستگی و عدم وجود انرژی، اختلال در معده، مشکلات در تمرکز و قرار گرفتن در معرض عفونت‌ها و بیماری از نشانه‌های ابتلا به فقر آهن هستند.
این‌طور توصیه شده که زنان بین سنین ۱۹ تا ۵۰ سال حداقل ۱۸ میلی‌گرم آهن در روز باید مصرف کنند و این میزان در زنان باردار باید ۲۷ میلی‌گرم باشد. زنان بالای ۵۰ سال تنها به ۸ میلی‌گرم آهن در روز نیاز دارند. مردان بالای ۱۹ سال نیز روزانه ۸ میلی‌گرم آهن باید مصرف کنند.
خبر خوب این است که بسیاری از غذاهایی که مصرف روزانه آن‌ها متداول است، منابع خوب آهن هستند:
تخم‌مرغ: بسیاری از پروتئین‌های حیوانی مانند تخم‌مرغ و بخصوص زرده آن حاوی آهن هم هستند. آهن در دو نوع هم و غیر هم موجود است. نوع هم در منابع حیوانی و نوع غیر هم در منابع گیاهی یافتیم شود. نوع هم بسیار بیشتر از نوع غیر هم قابل جذب است. مقدار آهن موجود در تخم‌مرغ ۲۹ میلی‌گرم است.
نخود: هر یک فنجان از آن ۵ میلی‌گرم آهن به همراه مقادیر زیادی پروتئین به بدن می‌رساند و یک گزینه هوشمندانه برای گیاه‌خواران محسوب می‌شود. اضافه کردن آب‌لیمو به نخود پخته شده، میزان جذب آهن موجود در آن را چند برابر می‌کند.
لوبیا سفید: خوردن یک فنجان و نیم کنسرو لوبیا سفید، در هر وعده ۴ میلی‌گرم آهن به بدن می‌رساند. لوبیا همچنین یک نیروگاه تغذیه‌ای برای رساندن پروتئین و فیبر به بدن است. مصرف این ماده غذایی منجر به کاهش کلسترول و کنترل بهتر قند خون می‌شود. برای جذب آهن لوبیا سفید، می‌توانید آن را با ویتامین ث مصرف کنید.
اسفناج: یک فنجان اسفناج پخته شده چیزی حدود ۳ و نیم میلی‌گرم آهن گیاهی به بدن می‌رساند. اسفناج همچنین منبع خوبی از ۲۰ ماده معدنی و ویتامین دیگر است. اسفناج را نیز باید به همراه مرکبات مصرف کرد تا آهن آن بیشتر جذب بدن شود.این گیاه معطر و خوش طعم سرشار از آهن است و در هر ۱۰ گرم آن ۱۲ میلی‌گرم آهن وجود دارد. علاوه بر آویشن، جعفری نیز سرشار از آهن است. در هر ۱۰۰ گرم جعفری حاوی حداقل ۳, ۸ میلی‌گرم آهن وجود دارد.
دانه‌های چیا: این دانه‌ها سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند و البته یک دلیل دیگر برای مصرف آن‌ها وجود دارد و این که منبع خوبی از آهن نیز محسوب می‌شوند. دانه‌های چیا در هر ۱ اونس حدود ۲ میلی‌گرم آهن دارند ضمن این که منبع خوبی از فیبر محلول هستند و به فرایند هضم دستگاه گوارش نیز کمک می‌کنند.
کاکائو و پودر کاکائو: فقط ۳ اونس کاکائو یا پودر آن، ۷ میلی‌گرم آهن به بدن می‌رساند. این آهن البته غیر هم است اما کاکائو سرشار از فلاوونوئیدها برای ترویج سلامت قلب نیز محسوب می‌شود و منیزیم موجود در آن سلامت مغز را به همراه دارد.
زردچوبه: زردچوبه ادویه‌ای سرشار از آهن است. در واقع در هر گرم زردچوبه ۰, ۶ میلی‌گرم آهن وجود دارد.
عدس: در هر ۱۰۰ گرم آن ۳ میلی‌گرم آهن وجود دارد. به علاوه باید بدانید که این عدس سرشار از قندهای پیچیده و فیبر است. عدس، چربی ندارد و این یک مزیت بزرگ است. برای جذب آهن موجود در عدس، علاوه بر اضافه کردن لیموترش به آن می‌توان از جعفری نیز استفاده کرد.
آویشن: این گیاه معطر و خوش طعم سرشار از آهن است و در هر ۱۰ گرم آن ۱۲ میلی‌گرم آهن وجود دارد. علاوه بر آویشن، جعفری نیز سرشار از آهن است. در هر ۱۰۰ گرم جعفری حاوی حداقل ۳, ۸ میلی‌گرم آهن وجود دارد.
