فرید توکلیان روانشناس تربیتی اظهار کرد: افراد در هر سنی گاهی دست به دروغ گفتن می زنند ولی معمولا در سنین کودکی نباید این عمل را دلیلی بردروغگویی فرد دانست زیرا کودک در سنین پایین تر هنوز معنی این واژه را به درستی نمی داند و به دلیل کودکی و اقتضای سنش این کار را انجام می دهد.
وی در ادامه افزود: کودکان به دلیل تفاوت در ویژگی های شخصیتی خود در زمان دروغ گفتن ممکن است عوامل و حالات مختلفی را به خود گرفته و آن را بروز دهند که باید در نظر داشت که هرگز نباید این کار را بطور مستقیم با آنها مطرح کرده و از تنبیه بدنی آنها خودداری کنید.
توکلیان تاکید کرد: چهره عصبی، مضطرب و ناراحت یکی از نشانه های دروغگویی در کودکان به دلیل ترس از برخورد والدین و اطرافیان در هنگام برملا شدن واقعیت است در صورتی که در زمان گفتن حقیقت، چهره کودک آرام است.
این روانشناس با بیان اینکه از دیگر نشانه های دروغ گفتن در کودک این است که مطلب را با آب و تاب بسیار تعریف می کند در حالی که برای گفتن سخن راست با همان گفتار ساده کودکی مطلب خود را بازگو می کند،ادامه داد:کودک برای مخفی کردن دروغ اولیه نیاز به گفتن تعداد دروغ های بیشتری برای پشتیبانی دارد که در نتیجه این گفته ها با یکدیگر تناقض پیدا کرده و برای والدین روشن خواهد شد.
وی بیان کرد: هیچگاه نباید تشویق ها برای کودک به گونه ای باشد که از یک دروغ او به راحتی گذشت کنید بلکه باید او بداند مسئولیت کار اشتباهی که مرتکب شده را بر عهده بگیرد.
توکلیان خاطر نشان کرد: هنگامی که کودک کار اشتباهی را انجام داد اگر قبل از اینکه شما متوجه شوید، اشتباه خود را بازگو کرد او را تشویق کنید همچنین اشتباهاتش را با جملات خبری بیان کنید نه جملات سوالی و از همه مهمتر اینکه جریمه دروغگویی باید از جریمه رفتار اشتباهی که مرتکب شده است، جدا باشد.
این روانشناس با بیان اینکه نباید جریمه های خیلی شدید برای دروغگویی کودک در نظر گرفت، افزود: جریمه باید متناسب با سن و خطایی که از او سر زده در نظر گرفته شود، همچنین به یاد داشته باشید که هیچگاه مدام به او نگویید که تو دروغ می گویی و به او برچسب دروغگو را نچسبانید زیرا باعث تثبیت این ویژگی در کودک شده و به مرور زمان باور می کند که یک فرد دروغگوست.
توکلیان در پایان گفت: اگر فرزندتان در جمع دوستان و اطرافیان شما دروغ گفت به هیچ عنوان نسبت به دروغش واکنش نشان ندهید زیرا باعث می شود که به مرور احساس بی ارزشی کند، همچنین در مقابل دیگران او را سرزنش نکنید و هنگام تنهایی با او پیامد رفتارش را به او گوشزد کنید و به یاد داشته باشید لزومی ندارد که به خاطر دروغ گقتنش احساس منفی به او القا کنید.
