"کرونوس" و "کریوس" دو ستاره زرد نوع G(همانند خورشید) هستند که در فاصله 350 سال نوری از زمین قرار دارند.
فاصله این دو ستاره از هم حدود دو سال نوری است و عمر آنها حدود چهار میلیارد سال تخمین زده شده است.
ستاره‌های دوقلو معمولا ساختار شیمیایی یکسانی دارند اما محققان دانشگاه پرینستون در بررسی‌های خود به تفاوت‌های قابل توجهی در این دو ستاره رسیده‌اند.
در ساختار ستاره "کرونوس" محققان به وجود حجم بالایی از عناصر معدنی مانند آهن، منیزیم، آلومینیوم، سیلیکون، کروم و یتریم پی برده‌اند و این در حالی است که باید سطوح بالایی از ترکیبات فرار مانند اکسیژن، کربن، نیتروژن و پتاسیم را در این نوع ستارگان مشاهده کرد همانطور که ترکیبات ستاره "کریوس" نیز همانند ستاره‌های معمول دیگر است.
محققان باید تلاش می‌کردند تا قطعات پازل را کنار هم بگذارند. ابتدا آنها باید تأیید می‌کردند که این دو در حالیکه از هم دور هستند در واقع یک "سیستم دودویی" هستند.
آنها این کار را با چک کردن سرعت هماهنگی شعاعی دو ستاره انجام دادند، به این معنی که آنها در زمان گردش به دور هم همزمان تکان می‌خوردند.
محققان در بررسی‌های خود متوجه شدند که در ستاره کرونوس ترکیباتی که در دماهای زیر 927 درجه سانتی‌گراد استحکام دارند به میزان کمی وجود دارند ولی این میزان برای فلزاتی که استحکام خود را در دماهای بالاتر حفظ می‌کنند بسیار بیشتر است.
با توجه به اینکه در منظومه‌ها سیارات سنگی در مدارهای نزدیک ستاره‌ها تشکیل می‌شوند محققان به این نتیجه رسیدند که کرونوس چندین سیاره سنگی مشابه زمین را بلعیده است و تمام عناصری که در سیارات سنگی یافت می‌شوند را در خود جای داده است.
محققان با بررسی چگالی عناصر و طیف آنها به این نتیجه رسیده‌اند که حدود 15 سیاره سنگی در ابعاد زمین بوسیله این دو ستاره بلعیده شده‌اند.
یافته‌های محققان در رابطه با این سامانه ستاره‌ای می‌توان به شناخت آینده زمین و دیگر سیارات کمک فراوانی نماید.
