مساله یکسان سازی حقوق بازنشستگان مدت هاست که در محافل خبری مطرح می شود و کارشناسان و صاحبنظران حوزه بازنشستگی، بر خلاف برخی از مسئولان که در اجرای قانون فوق تعلل می‌کنند، اجرایی شدن آن را کاری سخت و فوق العاده نمی دانند.
در آخرین بازنگری ماده 109 قانون مدیریت خدمات کشوری، قرار بر این شد که دولت در یک بازه زمانی 5 ساله به تدریج نابرابری فعلی که در حقوق بازنشستگان کشوری و لشگری حاکم است را مرتفع و نسبت به همسان سازی این گروه اقدام کند.
بازنگری فوق در قانون مدیریت خدمات کشوری از این جهت صورت گرفته است تا حقوق بازنشستگان در صندوق بازنشستگی کشوری و سایر بازنشستگان در دستگاه های مختلف پس از اجرای برنامه ششم توسعه در پایان سال پنجم، از حقوق شاغلان مشابه آن ها کمتر نباشد.
دولت از اجرای قانون همسان سازی حقوق بازنشستگان سر باز می زند
مسعود رضایی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در خصوص همسان سازی حقوق بازنشستگان گفت: در حال حاضر قانونهمسان سازی حقوق بازنشستگان تصویب و به برنامه ششم توسعه اضافه شده است.
وی با تاکید بر اینکه قانون همسان سازی حقوق بازنشستگان روال قانونی خود را پشت سر گذاشته است، اظهار داشت: طرح همسان سازی حقوق بازنشستگان با کسب بیشترین تعداد آرا ابتدا در مجلس شورای اسلامی و پس از بررسی در شورای نگهبان، به تصویب نهایی این شورا رسید و هم اکنون باید از سوی دولت اجرا شود.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه بررسی طرح همسان سازی حقوق بازنشستگان در ابتدا مخالفانی داشت، افزود: در بررسی طرح فوق اختلافاتی وجود داشت که پس از مرتفع شدن، به تایید رسید و در حال حاضر، روال قانونی خود را طی کرده و اکنون به قانون تبدیل شده است.
رضایی تصریح کرد: مساله همسان سازی حقوق بازنشستگان در برنامه ششم گنجانده شده و اکنون دولت موظف به اجرای آن است، اما تا کنون از سوی دولت اقدامی در این باره انجام نشده است.
قانونی که لابه لای دیگر قوانین اجرا نشده، مدفون شده است
همسان سازی حقوق بازنشستگان و رفع تبعیض و بی عدالتی های موجود در این حوزه، برای امروز و دیروز نیست و این مساله سال ها در پیچ و تاب رفع موانع موجود و رأی و نظر موافقان و مخالفان طرح یکسان سازی معلق و بلاتکلیف مانده بود. امروز هم که رفع این نابرابری با تصویب قانون میسر شده است، دولت در اجرای آن کوتاهی می کند.
چرا باید تحقق حق و حقوق بازنشستگان که جزء زحمتکشان جامعه و در واقع از سرمایه های با ارزش کشور هستند و جوانی خود را در راه اعتلا و آبادانی این سرزمین صرف کرده اند، در لابه لای قوانینی مدفون بماند که به اجرا در نمی آیند؟
تاکید بزرگان دین و اخلاق همواره بر تکریم سالمندان و گرامی شمردن آن ها بوده است و موضوع ارج نهادن به زحمات این گروه که در حال حاضر از شغل جوانی خود بازنشسته شده اند، امری واجب و ضروری است. پدر و مادر بازنشسته ای که حالا در سن پیری و کهنسالی صاحب نوه و عروس و داماد هستند، با وجود قوانینی که اجرا نمی شوند باید بازهم به سراغ ضرب المثل قدیمی "با سیلی صورت خود را سرخ می‌کنند" بروند و زندگی ساده خود را دوباره با آن رنگ و رو ببخشند.
ای کاش مسئولان معنای سفره خالی و قلب شرمنده پدران و مادران بازنشسته را درک کنند و برای رفع مشکلی چون اجرا نشدن قانون همسان سازی حقوق بازنشستگان اقدامی اساسی را لحاظ کنند.
