اتحاد واژه‌ای است که نه تنها در مشارکت و همدلی ملی، بلکه در نوع پوشش و لباس مردم به وضوح دیده می شود و به عنوان ابزاری برای تشخیص قشر خاصی از جامعه نسبت به عموم مردم تلقی میشود.
انتخاب نوع لباس، رنگ پارچه و جنس آن تحت تاثیر فرهنگ جغرافیایی متغیر است و به نحوی آن را به دیگر اقشار مردم معرفی می‌کند.
از دیرباز، همزمان با برپایی سلسله پهلوی، تن پوش به عنوان مشخصه‌ای برای نشان دادن اختلاف میان اقوام و طبقات اجتماعی محسوب می‌شد و این روند تحت تأثیرات فرهنگ اروپایی در تاریخ توسط پهلوی اول اعمال و در سال ۱۳۱۳ به طور رسمی در ایران اجرا شد.
انتخاب نوع فرم تحت تأثیر مکان استفاده از فرم طراحی شده و در قالب موقعیت‌های مکانی تعریف میشود. با اتمام فصل تابستان و آغاز ماه مهر تب و تاب خرید لوازم التحریر و ملزومات مدرسه بیش از همیشه در شهر به چشم می‌خورد که درا ین بین تهیه لباس فرم مدارس به دغدغه‌ای دیگر برای والدین تبدیل شده است.
سال تحصیلی که آغاز میشود عکس العمل بسیاری از دانش آموزان نسبت به فرم‌های مدارس دیدنی است چرا که این پوشش به طور جمعی برای دانش آموزان مدارس طراحی و نمی‌تواند رضایت تمامی افراد را در برگیرد. سایز های غیر معمول، شلوار های گشاد و رنگ هایی که در خیال های کودکانه قابل تجسم است ،روز اول مهر در شهر خودنمایی می کنند.
در بسیاری از مواقع رنگ و یا حتی مدل فرم‌های مدارس با مخالفت شدید دانش آموزان و والدین رو به رو میشود، اما این مخالفت جز بی میلی به فضای آموزشی، راهی به جایی نمی‌برد.
تبعیت از فرم‌های تعیین شده در مدارس در حالی الزامی میشود که مصوبه خاص و قابل اجرایی در این زمینه در وزارت آموزش و پرورش وجود ندارد و این قانون تحت نظارت و تصمیم گیری مدیران مدارس اعمال واجرایی میشود بنابر این تبعیت از قانون از جانب دانش آموزان به نوعی اجباری است و در کمتر مواردی دیده میشود که دانش آموزان با فرم‌های دلخواه در این فضای آموزشی حاضر شوند.
به علت مشکلات اقتصادی در بسیاری از روستا‌ها واقوام ایرانی دانش آموزان مدارس با پوشش‌های مختلف در کلاس درس حضور پیدا می‌کنند که این امر از جمله استثنائات موجود در قانون پوشش فرم درمدارس کشور است.
معاون یک مدرسه دولتی در منطقه ۸ تهران در خصوص تصمیم گیری در انتخاب فرم دانش آموزان مدرسه گفت: رنگ و مدل فرم‌های دانش آموزان توسط مدیر، معاونان و انجمن اولیا مدرسه تصمیم گیری وانتخاب میشود در این میان از نظرات وانتقاد‌های دانش آموزان در طی سال گذشته استفاده شده و سعی میشود سلیقه اکثر دانش آموزان در این انتخاب اعمال شود.
وی افزود: به علت تعدد دانش آموزان و قوانین حاکم بر مدرسه نمی‌توان فرم انتخابی را بر اساس خواسته‌های کاملا شخصی طراحی کرد چرا که بی توجهی به سن و تقاضا در طراحی اینگونه لباس‌ها معمولا با مخالفت صددرصدی رو به روی است، اما اعمال نظرات حداکثری دانش آموزان و مسئولین مدرسه نظرات موافق و مخالف را با جلب رضایت بالا همراه می‌کند.
این معاون مدرسه در ادامه خاطر نشان کرد: به هر حال تهیه فرم مدرسه برای والدین هزینه بر است، اما سعی میشود بهترین فرم با مناسب‌ترین قیمت فراهم شود و درا ختیار مصرف کنندگان قرار گیرد.
وی در پایان اذعان داشت: به منظور صرفه جویی و رعایت شرایط اقتصادی معمولا هر سه سال یکبار فرم مدارس در مقاطع مختلف عوض میشود تا در حد امکان دغدغه تهیه و هزینه‌های مربوط به آن کاهش یابد.
انتخاب نوع پارچه ورنگ درفرم مدارس باید تابع شرایط خاصی باشد. بر این اساس یک طراح لباس تأکید می‌کند رنگ فرم مدارس باید بر اساس روانشناسی رنگ‌ها انتخاب شود یعنی سن و مقطع تحصیلی دانش آموزان در تعیین رنگ مد نظر قرار گیرد.
وی یادآور شد: انتخاب نوع رنگ در ایجاد انگیزه به استفاده از فرم‌های طراحی شده تأثیر گذار است و در حالی که با بچه‌هایکم سن و سال رو به رو هستیم باید از رنگ‌های شاد و انرژی بخش در مقاطع پایین و بر اساس سن دانش آموزان از رنگ‌های تیره‌تر در مقاطع بالاتر استفاده شود.
این طراح لباس در ادامه اذعان داشت: طرح لباس فرم مدارس باید تابع قوانین اسلامی در عین سادگی نوجوان پسند باشد یعنی ضمن رعایت اصول شرعی طرح منتخب به روز و تابع فرهنگ کشور باشد.
با همه این تفاسیر انتخاب یونیفرم برای مدارس علاوه بر ایجاد اتحاد در افراد به عنوان شناسنامه‌ای برای مدارس تلقی میشود.
حذف فاصله طبقاتی در برابری دانش آموزان در محیط آموزشی و تربیتی مدرسه از جمله اهداف انتخاب فرمی مشخص برای مدارس است، اما تک بعدی بودن کاربرد این پوشش و بار هزینه‌ای آن برای بسیای از خانواده‌ها قابل قبول نیست و در مواقعی هم از لحاظ اقتصادی امکان تهیه آن برای خانواده‌ها مشکل ساز است.
وضعیت اقلیمی، نوع پوشش اقوام نیز در طراحی و کاربرد فرم‌ها نقش بسزایی دارد که در پی آن الگو‌های ایرانی _اسلامی را به مرحله ظهور می‌رساند.
بنابراین انتخاب طرح، رنگ و کاربرد این فرم‌ها باید در مدارس با دقت بیشتری انتخاب وسلیقه اکثریت دانش آموزان را شامل شود تا محیط آموزشی و تربیتی را با انگیزه حضور رو به رو کند.
