عامل جنایت پاسگاه نعمتآباد که در تحقیقات اولیه منکر هرگونه ارتکاب جنایت شده بود، لب به بیان حقیقت گشود و در اعترافاتش به کارآگاهان عنوان داشت: « از چندی پیش اختلاف شدیدی مابین من و همسر برادرم ایجادشده بود؛ موضوع را چندین نوبت با برادرم در میان گذاشتم اما او توجهی به حرفهایم نمیکرد تا اینکه تصمیم به قتل همسر برادرم گرفتم.»
متهم در ادامه اعترافاتش به کارآگاهان گفت: «پس از تهیه کلید منزل برادرم ، چندین شب محل سکونت برادرم را تحت نظر داشتم تا اینکه شب جنایت، وارد خانهی برادرم شدم؛ همسر برادرم داخل اتاقخواب در حال استراحت بود که چاقو را زیر گردنش گذاشتم؛ قصد داشتم تا او را از اتاقخواب بیرون بیاورم که شروع به جیغ زدن کرد؛ «آذین» دختر 11 ساله برادرم از خواب بیدار شد و برای حمایت از مادرش با من درگیر شد؛ هر دو نفر آنها را با چاقو زدم؛ زمانی که در حال زدن چاقو به همسر برادرم بودم، یک ضربه چاقو نیز به گردن آیلین (دختر 4 ساله) که خواب بود، اصابت کرد؛ پس از اطمینان از مرگ هر سه نفرشان بهسرعت از خانه خارجشده، به محل کارم رفته و لباسهایم را تعویض کردم که پس از آن دستگیر شدم.