محمد فروزنده(رئیس سابق بنیاد مستضعفان)در یاداشتی نوشت: افزایش میانگین سن اعضاء هیات دولت و مدیران ارشد که موجب کاهش حضور تعداد جوانان در کابینه و مدیریت ارشد کشور گردیده است نشان از پیری مدیریت کشور می باشد .
دوره اول تا چهارم میانگین سن وزارء در هیات دولت بین 38تا 39 سال بود و از بعد از پایان جنگ تا کنون که هئیت دولت هفت بار تشکیل شده است . تعدادی از وزراء در زمان شروع به کار کمتر از چهل سال سن داشتند.
نگاهی به فهرست اسامی این وزراء می تواند برای توجه به جذب جوان ترها در کابینه جالب باشد:
1-زنگنه وزیر نیرو ، 2-کلانتری وزیر کشاورزی، 3-فروزش وزیر جهاد سازندگی ، 4-ترکان وزیر دفاع، 5-معین وزیر علوم، 6-نوری وزیر کشور، 7- کمالی وزیر کار، 8-نجفی وزیر اموزش وپرورش ، 9-فروزنده وزیر دفاع، 10-اخوندی وزیر مسکن و شهرسازی ،11- لنکرانی وزیر اموزش پزشکی و بهداشت ، درمان 12-محرابیان وزیر صنعت و معدن ، 13-شریعتمداری وزیر بازرگانی ، 14-شوشتری وزیر دادگستری
دکتر روحانی با معرفی مهندس جهرمی به عنوان وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به بخشی از قولی که در فعالیت های تبلیغاتی خود در جمع هواداران برای استفاده از توانمندی های جوانان در ترکیب هیأت دولت داده بود عمل کرد و امروز شاهد این هستیم که دولت دوازدهم بار دیگر یک وزیر پیشنهادی با سن کمتر از چهل سال برای وزرات ارتباطات و فناوری اطلاعات جهت اخذ رای اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی کرده است.
با وجود توسعه سرمایه انسانی در کشور و تربیت جوانان فرهیخته و بالا رفتن سطح دانش و مهارت بعد از چهار دهه استقرار نظام جمهوری اسلامی ، افزایش میانگین سن اعضاء هیات دولت و مدیران ارشد که موجب کاهش تعداد جوانان در کابینه و مدیریت ارشد کشور گردیده است نشان از پیری مدیریت کشور می باشد .
پیری نوعی بیماری در عرصه مدیریت تلقی می شود.برای علاج این بیماری جامعه مدیریت ایران بیش از اصلاحات موردی،به تغییر و تحول بنیادی در نگاه به گزینش مدیران نیاز داریم.
پیری مدیریت بیماریی است که می تواند بر توسعه تاثیر منفی بگذارد و تصمیم گیری را با تردید به تاخیر و با احتیاط بیش از نیاز زمینه ریسک پذیری که لازمه تصمیمات مهم و اساسی است را ازبین ببرد .
وجود سرمایه انباشته انسانی در محیط اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی، برای شکوفایی ،کشور نیازمند توسعه فناوری و جذب سرمایه است .
در جذب ، توسعه و بهره برداری از فناوری جوان تر ها انگیزه و تلاش بیشتری از خود نشان می دهند و با درک بهتر از ضرورت استفاده بهنیه از مواهب تکنولوژی , زمینه ی نواوری و خلاقیت در نسل جوان بیشتر و بهتر نسل گذشته است .
رشد و توسعه شرکت های دانش بنیان و نواوری در خدمات ICT نمونه های خوب حضور جوان تر ها در حوزه فناوری است .
شکاف دانش امروز کشور با فناوری روز دنیا در زمینه ict راه سخت و طولانی را پیش روی ما نهاده است و حقیقتا گذر از این سختی ، مدیران جوان ریسک پذیر و تغییر افرین نیاز دارد .
هر جا که جوان‌ها را باور کردیم و به آنها اعتماد کردیم با حداقل خطا درخشیده‌اند؛ از دفاع مقدس گرفته تا عرصه‌های مختلف علمی مانند نانو، آی تی، هوا فضا و بیوتکنولوژی و اگر اکنون در عرصه‌های مختلف علمی حرفی برای گفتن داریم نتیجه اعتمادی است که به جوانان کرده‌ایم.
در همه ی حوزه ها نیاز به حضور جوانان ریسک پذیر و تحول آفرین در مدیریت یک الزام است نه یک انتخاب . ولی ظاهرا دولت تصمیم گرفته این الزام را درسایر حوزه های اجرایی به شکل دیگری جبران کند .
