کودکان، به مصرف مقدار کافی کلسیم برای ساخت استخوان‌ها و پیشگیری از ایجاد استئوپروز در زندگی آینده نیاز دارند. کلسیم در طول نوزادی و نیز بعدا در کودکی مهم است.
الف) کلسیم
کودکان، به مصرف مقدار کافی کلسیم برای ساخت استخوان‌ها و پیشگیری از ایجاد استئوپروز در زندگی آینده نیاز دارند.
کلسیم در طول نوزادی و نیز بعدا در کودکی مهم است، زیرا در زمان بلوغ بدن فعالانه برای تجمع کلسیم در استخوان‌ها تلاش می‌کند.
توانایی ما برای استفاده از کلسیم غذاها به سطوح کافی ویتامین‌های D و K نیز وابسته است و بسیاری از مکمل‌های کلسیم امروزه شامل این ویتامین‌ها هستند.
علاوه بر محصولات لبنی، کلسیم در سبزی‌های برگ سبز تیره، توفو، انجیر خشک، حبوبات، جو دوسر و آب پرتقال غنی شده و شیر سویا یافت می‌شود.
ب) آهن
آهن برای ساخت هموگلوبین، ماده‌ای در سلول‌های قرمز خون که اکسیژن را به تمام سلول‌ها و بافت‌های بدن حمل می‌کند بکار می‌رود.
کمبود آهن منجر به آنمی، و کمبود اکسیژن در خون می‌شود. کودکان طبیعی با ذخیره‌ای از آهن مادرشان متولد می‌شوند.
اگر این ذخایر جایگزین نشوند در عرض چند ماه تمام می‌شوند. در زمان تغذیه تکمیلی، کودکان نیاز دارند که دریافت آهن از رژیم غذایی‌شان را از طریق غذاهای غنی از آهن و غلات غنی شده با آهن نوزاد آغاز کنند.
یافتن آهن در غذاها می‌تواند فریبدهنده باشد، زیرا همیشه در شکل قابل جذب برای ما نیست.
قابل مصرف‌ترین شکل آهن در انواع گوشت به ویژه: گوشت قرمز (درست مانند سلول‌های قرمز خون، رنگ قرمز، نشانه‌ای از آهن در بدن حیوانات است) یافت می‌شود.
ممکن است غذاهای گیاهی مقدار آهن بالایی داشته باشند اما در شکلی است که سخت تر جذب می‌شود.
خوردن غذاهای غنی از ویتامین C به جذب آهن کمک می‌کند؛ سعی کنید غذاهای غنی از آهن را با ویتامین C همراه کنید- غذاها را با غذاهای غنی از ویتامین C برای میان وعده‌ها و وعده‌های اصلی، غنی کنید.
غذاهای با مقدار آهن بالا عبارتند از: انواع گوشت، حبوبات، برگ چغندر، آرتیشو،
ج) روی
بسیاری از مطالعات انجام شده در کشورهای در حال توسعه، نیاز به عنصر روی را در رژیم غذایی اثبات نمودند.
حتی یک کمبود خفیف روی می‌تواند منجر به رشد کندتر نوزادان و کودکان شود و کمبودهای شدیدتر می‌تواند موجب اسهال، کاهش اشتها، عفونت‌های مکرر، تحریک پذیری و حتی شاید آسیب تکامل شناختی شوند.
عنصر روی در بدن برای تشکیل DNA و پروتئین‌ها و چندین جزء سیستم ایمنی بکار می‌رود.
دریافت کافی روی برای سلامت کلی نوزادان، حیاتی است، خوشبختانه، بچه‌هایی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند تقریبا همیشه مقدار روی مورد نیازشان را از شیر مادر، و فرمولاهایی که معمولا با روی غنی شده‌اند می‌گیرند.
در طول تغذیه تکمیلی بهتر است نوزادان با غلات غنی شده و سایر غذاهای غنی از روی تغذیه شوند.
روی، بیشتر در محصولات حیوانی به ویژه گوشت قرمز و نیز در دانه‌های کامل و حبوبات و غلات غنی شده صبحانه و غلات غنی شده مخصوص نوزاد، یافت می‌شود.
روی، یکی از ریزمغذی‌هایی است که به دریافت خیلی زیادش نیاز ندارید زیرا دوزهای اضافی می‌تواند سیستم ایمنی را واقعا کند کرده و با جذب آهن تداخل نماید.
در مطالعات بالینی آبنبات‌های مکیدنی روی که برای درمان سرماخوردگی‌ها تبلیغ می‌شوند قادر به کاهش طول مدت سرماخوردگی‌ها نبودند، بنابراین به احتمال زیاد آنها بی‌فایده‌اند و دوزهای خیلی بالای آنها حتی می‌تواند برای کودکان مضر باشد.
د) سدیم: ماده معدنی که به مقدار زیادش نیاز ندارید
سدیم به آسانی در غذاها یافت می‌شود و اکثر ما آن را خیلی بیشتر از آنچه نیاز داریم می‌خوریم.
بیشتر این سدیم اضافه کاملا از بدن دفع می‌شود، اما آب را هم از سلول‌های بدن خارج می‌کند، و فشار خون را بالا می‌برد.
هنوز مشخص نیست که یک رژیم پرنمک چه اثری بر سلامت بلندمدت کودکان دارد، اما در طی زمان، فشار خون بالا می‌تواند به قلب فشار وارد کند و منجر به آسیب سرخرگ‌ها شود.
مطالعه‌ای توسط انستیتو ملی قلب، ریه و خون بر روی بزرگسالان نشان داد که برخی مردم که به طور غیر طبیعی فشار خون بالا دارند با کاهش دریافت نمک می‌توانند آن را به سطوح طبیعی کاهش دهند- و آنها که در محدوده طبیعی هستند حتی می‌توانند آن را بیشتر کاهش دهند.
محتوای سدیم غذاهای گیاهی و حیوانی طبیعی در واقع کاملا پایین است، اما تقریبا هر غذای فرایند شده‌ای که می‌خوریم در جایی نمک دارد.
اکثر سدیمی که آمریکایی‌ها می‌خورند را غذاهای فرایند شده تشکیل می‌دهند، این روزها صلاح است که از غذاهای پر نمک اجتناب کنیم، زیرا بسیاری از کارخانه‌ها می‌دانند که مردم مراقب قند، چربی یا کلسترول هستند اما اگر غذاهایشان پر از نمک باشد توجهی نمی‌کنند.
بهترین راه برای پرهیز از نمک محدود کردن غذاهای فرایند شده‌ای است که می‌خورید. از گوشت‌های فرایند شده اجتناب کنید و غذاهای کنسروی را که می‌گوید " بدون نمک افزوده" هستند، مغزهای بدون نمک و انواع ادویه‌ها و غذاهای کم سدیم یا با سدیم کاهش یافته را انتخاب کنید.
به جای نمک از ادویه‌های طبیعی برای پخت استفاده کنید و قبل از اینکه محصولی را انتخاب کنید برچسب‌ها را برای محتوای سدیم بررسی کنید.
