یک مشاور تربیتی در همدان با بیان اینکه اگر نیازهای نوجوانان از کودکی به درستی برطرف شود، نسبت به سخنان والدین خود حرف‌شنوی بیشتری دارند، گفت: اگر می‌خواهید فرزند نوجوانتان از شما حرف‌شنوی داشته باشد، بهتر است از یکسری رفتارهای موثر پیروی کنید.
رضوان مسعودمیدانچی در گفت‌وگویی اظهار کرد: فرزند در دوره کودکی 5 نیاز اساسی دارد که اگر مادران این نیازها را برای کودک برطرف کنند فرزندشان در نوجوانی بهتر می‌توانند زندگی کنند.
وی بیان کرد: دلبستگی ایمن شامل امنیت، ثبات، محبت و پذیرش، خودگردانی، آزادی در بیان، خودانگیختگی و تفریح، محدودیت‌های واقع‌بینانه و خویشتن‌داری مواردی است که در کودکی باید از سوی والدین رعایت شود.
وی با بیان اینکه مادران علاوه بر این موارد باید خلق و خوی کودکشان را بشناسند، اضافه کرد: خلق و خوی اجتماعی، بازیگوشی، پرخاشگری، حواس پرتی، خونسردی، خوش‌بینی و پایداری خلق و خوهایی هستند که کودکان معمولا با داشتن یکی از این 7 مورد به دنیا می‌آیند.
این مشاور مرکز مشاوره رسش با اشاره به اینکه مادران باید خلق و خوی فرزندشان را تشخیص داده و بر طبق آن با کودک خود رفتار کنند، افزود: نکته مهمی که مادران در تربیت فرزند خود باید مدنظر قرار دهند، نحوه تربیتی آنها است چرا که نحوه تربیت نقش مهمی در حرف‌شنوی نوجوانان دارد.
مسعودمیدانچی با بیان اینکه 4 نوع شیوه فرزندپروری مقتدرانه، مستبدانه، بی‌تفاواتی و آسان‌گیر وجود دارد که معمولا والدین با این سبک‌ها فرزند خود را تربیت می‌کنند، تصریح کرد: روش مقتدرانه موفق‌ترین روش فرزندپروری است که پذیرش و روابط نزدیک، روش‌های کنترل سازگارانه و استقلال دادن مناسب را شامل می‌شود. والدین مقتدر، صمیمی و دلسوز و نسبت به نیازهای کودک حساس بوده و قاطع هستند اما دخالت‌گر و محدودکننده نیستند، شیوه‌های انضباطی آنها به جای تنبیهی بودن حمایت‌کننده است بنابراین فرزندانمان با این شیوه تربیتی به بهترین شکل رشد پیدا می‌کنند.
این مشاور تربیتی درباره فرزندپروری مستبدانه بیان کرد: این روش از نظر پذیرش و روابط نزدیک پایین، از نظر کنترل اجباری بالا و از نظر استقلال دادن پایین است. والدین مستبد، سرد و طردکننده هستند فرزندان در این روش پرخاشگر شده و خواهان قدرت می‌شوند و معمولا افرادی ضداجتماعی بار می‌آیند.
وی درباره فرزندپروری آسان‌گیرانه عنوان کرد: در این سبک، والدین مهرورز و پذیرا هستند اما متوقع نیستند، کنترل کمی بر رفتار فرزندان خود اعمال می‌کنند و به آنها اجازه می‌دهند در هر سنی که باشند خودشان تصمیم‌گیری کنند، حتی وقتی که هنوز قادر به انجام آن نیستند و نتیجه این نحوه تربیتی فرزندان متوقع است.
این روانشناس تربیتی در باره فرزندپروری بی‌اعتنا تصریح کرد: در این روش، پذیرش و روابط پایین، کنترل کم و بی‌تفاوتی کلی نسبت به استقلال دادن وجود دارد، این والدین اغلب از لحاظ هیجانی جدا و افسرده هستند و وقت و انرژی کمی برای فرزندان صرف می‌کنند. در حالیکه این والدین نیازهای پایه‌ای فرزندان را برآورده می‌کنند اما عموما از زندگی فرزندانشان گسسته هستند و در فرزندان این خانواده حس خشن به وجود می‌آید.
وی با اشاره به اینکه اگر والدین این موارد را در تربیت فرزندان خود رعایت کنند در نهایت فرزندان خوبی تحویل جامعه می‌دهند، گفت: اگر فرزندانتان حرف‌شنوی کمتری دارند به نحوه برخورد خودتان با آنها نگاه کرده و در آن تجدیدنظر کنید.
