شیر موجب تقویت قلب و خوش رنگی صورت می‌شود

طبیعت مطلق شیر، گرم و تر است, شیر حیواناتی که مدت حاملگی آنها نزدیک به زمان حاملگی انسان باشد از نظر تغذیه مناسب است, پس شیر گاو که مدت حاملگی آن نیز 9 ماه است برای تغذیه انسان و مخصوصاً اطفال مناسبتر است همچنین شیر بز و گوسفند بعد از شیر گاو، برای تغذیه مناسب است.

شیر حیوانی که در نیستان و بیشه چرا می‌کند، تری و مائیت بیشتری دارد و شیر حیوانی که در کوه‌ها چرا کند سبک‌تر است, بهترین شیر، شیر گاو جوان و چاق است که سالم بوده، هیچگونه بیماری نداشته و در مراتع چریده باشد.

 در کتب طب سنتی هرجا شیر مطلق آورده شده باشد, منظور شیر گاو است که دهنیت (چربی) بر آن غالب بوده و غلیظ نیز است. (شیر میش چربی و غلظت بیشتری از شیر گاو دارد)

شیر موجب تقویت قلب و خوش رنگی صورت می‌شود

 شیر خوب قوام معتدل دارد، سفید و صاف است، طعم شیرین دارد و بدون بوی بد است, شیر حافظ رطوبات اصلی بدن است و برای فراموشکاری، مالیخولیا، افسردگی، وسواس، خفقان و زخمهای عفونی ریه مفید است, شیر موجب تقویت قلب می‌شود, شیر سبب لینت شکم، افزایش تولید منی و نیروی جنسی شده همچنین چاق‌کننده نیز هست, مصرف شیر به صورت شیر‌برنج و فرنی، موجب طولانی شدن عمر و خوش‌رنگی صورت می‌شود.

شیر برای سوداویان و صاحبان مزاج سرد و خشک مفید است

 شیر برای سوداویان و صاحبان مزاج سرد و خشک مفید است, مصرف همزمان شیر و چیزهای ترش, شور, یا گوشت, تخم مرغ, ماهی, ترب, پیاز, میوه‌های تازه و سبزیجات و برخی حبوبات، زیان‌آور است؛ مصرف غذا بعد از شیر و خوابیدن به دنبال آن سبب فاسد شدن شیر می‌شود.

در مصرف شیر باید چند نکته را رعایت کرد اول اینکه باید به مقدار معتدل خورده شود، دوم آنکه در بعضی اوقات ( و نه به طور دائمی) مصرف شود و نکته آخر اینکه با مُصلحات آن مصرف شود, مصلح شیر در افراد با مزاج گرم، شکر و در مزاج سرد، عسل است که مانع انجماد و بسته شدن شیر در معده است.

 در مناطق گرم مخصوصاً در جوانان در فصل تابستان، شیر پس از مصرف در بدن تبدیل به صفرا  می‌شود, مناسب‌ترین فصل برای مصرف شیر در جوانان، بهار و در پیران، تابستان است.

مداومت در خوردن شیر موجب تولید سنگ کلیه و مثانه می‌شود

 مداومت در خوردن شیر موجب تولید سنگ کلیه و مثانه می‌شود, مصرف زیاد شیر برای دندان و لثه زیان‌آور است همچنین می‌تواند بیماری‌هایی مثل بهق و برص ایجاد کند.

روش جوشاندن شیر به این نحو است که به اندازه یک چهارم شیر، آب شیرین اضافه کرده سپس در حرارت ملایم بجوشانند تا آبی که افزوده شده تبخیر شود, لازم است از شیر حیوانی که تازه بچه آن مرده یا سقط شده باشد و نیز شیر حیوان بسیار لاغر و یا مریض یا حامله یا تازه زاییده اجتناب شود.