علی ربیعی در یادداشتی نوشت: «اصل«3» قانون اساسی جمهوری اسلامی و همچنین بند 6 سیاست‌های کلی سلامت، بند 7 اقتصاد مقاومتی و همچنین سند آرمانی چشم انداز توسعه کشور در افق 1404 هجری شمسی ابلاغی رهبر معظم انقلاب، تأمین امنیت غذایی و بهره‌مندی عادلانه آحاد مردم از سبد غذایی سالم، مطلوب و کافی را به عنوان یک هدف بیان کرده است.
دولت تدبیر و امید نیز با شروع به کار خود موضوع امنیت غذایی و تغذیه و حمایت هدفمند از اقشار آسیب پذیر را یکی از اولویت‌های مهم خود قرار داد. البته توجه به موضوع امنیت غذایی به ایام پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال 92 برمی‌گردد. به یاد دارم در اوایل سال 1392، پیش از انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم یکی از مباحث مهمی که در شعارهای انتخاباتی دکتر روحانی برجسته بود، ارائه یارانه غذایی به جای یارانه نقدی بود که یکی از موافقان اصلی این موضوع نیز برادر عزیزم مهندس ترکان بود.
همین جا باید به این نکته اشاره کنم که در دولت یازدهم حمایت هدفمند از اقشار آسیب پذیر آن هم مبتنی بر توانمند‌سازی این گروه هدف، یک سیاست محوری رفاهی بوده است. در این راستا شناسایی گونه‌های مختلف فقر نظیر فقر درمان، فقر آموزشی، فقرغذایی و تدوین و اجرای سیاست‌های حمایتی هدفمند در وزارت رفاه مد نظر قرار گرفت.
در چارچوب مبارزه با فقر درمان ضمن اجرای طرح تحول سلامت، بیش از 10 میلیون نفر نیز زیر چتر بیمه سلامت و همگانی قرار گرفتند. برای کنترل و کاهش فقر آموزشی حمایت از بازگشت به تحصیل کودکان بازمانده از تحصیل در دستور کار قرار گرفت. برای مبارزه با فقر غذایی نیز سیاست‌های متنوع و البته هماهنگ اجرا گردید. ارائه سبد غذایی به کودکان زیر شش سال خانواده‌های نیازمند، ارائه یک وعده غذای گرم در روستامهدهای سراسر کشور، ارائه سبد غذایی به مادران باردار و شیرده خانواده‌های نیازمند، ارائه سبد غذایی به کودکان معلول مراکز روزانه اجرا گردیدند.
در کنار این برنامه‌های حمایتی در چهار سال دولت تدبیر سالانه سه بار طرح حمایت غذایی از اقشار آسیب پذیر اجرا گردید. با تدابیر اخذ شده در وزارت رفاه، روش توزیع سبد غذایی پس از سه دهه کاملاً دگرگون شد و با حداقل مداخله دولت در خرید کالا و توزیع آن هم ناکارآمدی در فرآیند توزیع کاهش چشمگیر پیدا کرد و هم امکان ایجاد و گسترش فساد به نحو قابل ملاحظه‌ای کنترل و کاهش یافت.
باور من این است که زنان باردار و کودکان دارای سوء تغذیه باید هدف اصلی برنامه‌های حمایتی بویژه برای مبارزه با فقر غذایی باشند. خوشبختانه این جامعه هدف در دولت یازدهم کاملاً شناسایی شده‌اند و بخشی از آنها تحت پوشش حمایتی قرار گرفته‌اند.
یک هدفگذاری مهم رفاهی در دولت دوازدهم گسترش کیفی و کمی حمایت غذایی از این اقشار خواهد بود.دکتر روحانی یک جهت‌گیری اصلی دولت دوازدهم را برطرف کردن فقر مطلق در کشور تا پایان دولت دوازهم عنوان کرده‌اند. خوشبختانه هم اکنون عزم، انسجام و تدبیر ملی برای مبارزه و کاهش فقر در کشورنیز بوجود آمده است، عزم ما این است که با تدوین و اجرای سیاست‌های رفاهی هدفمند و توانمند ساز و همچنین شکل‌گیری یک ائتلاف فراگیر با همدلی و تدبیر و همه با هم به سوی از بین بردن فقر مطلق در کشور پیش برویم.
