کم پشتی ریش و سبیل از مشکلات شایع در بسیاری از مردان است. این موضوع از همان ابتدای جوانی مشخص می شود و درصورت درمان نشدن اغلب تا بزرگسالی هم ادامه پیدا می کند.برای درمان کم پشتی ریش راه هایی وجود دارد که می خواهیم در این مقاله به بررسی آنها پرداخته و ببینیم دلیل کم پشتی ریش چیست؟
چرا برخی از آقایان ریش و سبیل تنکی دارند؟
درآمدن موهای صورت یا ریش یکی از علایم بلوغ در پسرها می‌باشد اما گاهی پیش می‌آید که فرد مذکری به ندرت ریش درنمی‌آورد و یا ریش‌های بسیار کم‌پشت و تنکی دارد. علت‌های مختلفی برای این پدیده وجود دارد. در نیامدن موهای صورت در جنس مذکر دو منشأ می‌تواند داشته باشد. یکی اینکه اصلا فولیکول مویی وجود نداشته باشد. مثلا در بعضی نشانگان‌ها (سندرم‌ها) مثل هیپوتریکوزیس ارثی و مادرزادی چنین مشکلی وجود دارد و به طور ژنتیکی در بعضی از پسران و مردان خانواده، قسمتی از ریش های فرد درنمی‌آید.
ارتباط ژنتیک و رویش ریش و سبیل آقایان:
در واقع رویش موی صورت، به زمان شروع رویش آنها در دوران بلوغ بستگی دارد. بنابراین هم مقدار و مکان رویش مو و هم کیفیت موی صورت، بر اساس ژنتیک استوار است. بعضی مردان موهای ضخیمی دارند و مدت کوتاهی پس از شروع بلوغ یا درمان با تستوسترون، دارای صورت پُرمویی می‌شوند، در حالی که عده‌ای دیگر، هرگز موی کاملی در صورت خود ندارند و بعضی فقط در قسمت چانه و اطراف آن مو دارند. بعضی ممکن است دچار طاسی در قسمت ریش باشند و یا ریش آنها به صورت تکه‌ای (Patchyy) درآید. این الگو ارتباطی مستقیم با ویژگی‌های ژنتیکی دارد و ممکن است ارتباطی با نسبت پدری فرد نداشته باشد، یعنی در حالت پُرمویی پدر یا برادر، این مسئله رد نمی‌شود..
درمان کم پشتی ریش:
در غالب این موارد در قسمت‌های فاقد ریش، فولیکول مو اصلا وجود ندارد و لذا هیچ درمانی نمی‌تواند باعث رشد مو شود و تنها راه‌حلکاشت مو می‌باشد که البته در موارد بسیار نادری که این تنک بودن غیرقرینه و محدود به منطقه کوچکی باشد، منطقی به نظر می‌رسد و نیاز به درمانی ندارند.
راه حلی برای افرادی که ریش های کم پشتی دارند:
افرادی که از کم‌پشت بودن موهای صورت و ریش رنج می‌برند و در فرم دادن به ریش ها مشکل دارند، در ابتدا باید تحت بررسی هورمونی توسط متخصص غدد درون‌ریز قرار بگیرند تا مشکلات هورمونی احتمالی بررسی شده و تحت درمان قرار گیرند و در ضمن معاینه توسط متخصص پوست و مو برای بررسی موهای سر، دندان‌ها و علایم جنسی ثانویه می‌تواند برای تشخیص سندرم‌های خاص مفید باشد. افرادی که به طور ارثی دچار تنک بودن ریش هستند، معمولا از نظر سایر مسایل هیچ مشکلی نداشته و قدرت جنسی آنها نیز تفاوتی با سایر افراد ندارد.
روش های درمانی برای افرادی که ریش کم پشت دارند
۱-درمان با استفاده از کورتون
دکتر غلامحسین غفارپور ، متخصص بیماری‌های پوست معتقد است:
«اگر رشد تکه‌تکه‌ای موی صورت، از همان ابتدای بلوغ یا دوران نوجوانی شروع شود، به احتمال بسیار زیاد می‌توان گفت فرد دچار بیماری طاسی سکه‌ای یا آلوپسی است.
در این بیماری سیستم دفاعی بدن به دلایل نامشخص علیه فولیکول‌های مو فعال شده و باعث ضعیف شدن ریشه و گاهی هم باعث نابودی آن می‌شود.
طاسی بخشی از سر یا صورت در دوران کودکی الگوی خاصی دارد، اما در دوران بزرگسالی تغییر می‌کند. ریزش مو در سن پایین، معمولا شکل کروی یا بیضوی دارد، ولی با افزایش سن ممکن است به ابرو‌ها و موی سر نیز گسترش یابد.
درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. درمان‌ها بیشتر برای جلوگیری از عود یا شدت آن است.
درمان نیز معمولا استفاده از کورتون است. البته مصرف کورتون در بیماران باید محدود و با نظر پزشک باشد.
کرم‌ها و ترکیب‌های دیگر یا استفاده از اشعه ماورای بنفش نیز راه‌های درمانی دیگری هستند که هر کدام را می‌توان پس از معاینه دقیق بیمار بررسی کرد و بهترین درمان را پیشنهاد داد. گاهی اثر دارو‌ها موقتی است و احتمال عود وجود دارد.
البته بیماری‌های پوستی هم باعث ریزش مو می‌شوند و لازم است از این نظر هم بررسی شوند. اگر شکی در تشخیص نوع بیماری که باعث ریزش شده وجود داشته باشد، با انجام نمونه‌برداری می‌توان در مورد آن مطمئن شد.»
۲-درمان با استفاده از پیوند مو:
دکتر سید مسعود داودی ، متخصص بیماری‌های پوست می گوید:
«اگر بیمار از نظر ژنتیک مشکلی داشته باشد و طی بررسی‌ها مشخص شود درمان‌های معمولی تاثیری در رویش مو‌ها ندارند، می‌توان از دو روش میکروپیگمانتاسیون و پیوند مو استفاده کرد.
میکروپیگمانتاسیون، نوعی خالکوبی پیشرفته با مزایای بهتر است و برای انجام آن از رنگ‌ها و موادی استفاده می‌شود که از نظر پزشکی مورد تایید هستند.
خالکوبی معمولا برای ریزش‌هایی است که محدوده وسیعی ندارند، مثلا ریزشی که فقط در سبیل وجود دارد، یا فردی که در اثر حادثه بخشی از ابرویش را از دست داده باشد.
دوام این مواد روی پوست تقریبا ۲ تا ۳ سال است و مزیت آن پاک کردن آسانش به‌وسیله لیزر است.
از این رنگ‌ها حتی برای بیمارانی که مبتلا به ویتیلیگو یا برص هستند نیز استفاده می‌شود، چون در بیماری ویتیلیگو، رنگدانه‌ها از بین می‌رود و پوست بخشی از قسمت‌ها روشن‌تر از دیگر نقاط است. با این رنگ‌ها می‌توان تا حدودی، رنگ از دست رفته پوست را جبران کرد.
کاشت مو نیز روش خوبی برای جایگزین کردن مو در نقاط طاس و بی‌مو است. پیوندی که برای صورت و سبیل استفاده می‌شود از موهای شقیقه یا خط موهاست که از نظر الگوی رشدی، بیشتر شبیه به ریش و سبیل هستند، یعنی رشد مو‌ها محدود‌تر است.
بیمار حتما باید به متخصص پوست مراجعه کند تا بررسی‌های بیشتری انجام شود و ببینند آیا کاندید مناسبی برای کاشت مو است، یا بهتر است برایش میکروپیگمانتاسیون انجام شود.»
