تهران 84 با تهران 96، قابل قیاس نیست. 12 سال در این شهر، هزاران نفر کار شبانه روزی کرده اند.
حالا شایسته نیست افرادی که هنوز در جو انتخابات و بداخلاقی های سیاسی باقی مانده اند زحمت این افراد را نادیده بگیرند تا دل بزرگانشان را به دست آورند.
این مواضع به قیمت شکستن دل کارمندان و کارگران شهرداری و نادیده انگاشتن تلاش آنان خواهد بود.
فارغ از اینکه بسیاری تخریب ها از دایره انصاف خارج است، باید گوشزد کرد این حرف ها دل شهروندان را خالی می کند.
وقتی مدام زمزمه می کنند شهر سوخته تحویل گرفتیم، مردم نگران می شوند که حتی ساده ترین خدمات شهری، مثل جمع آوری زباله در توان گروه جدید نباشد که ان شاالله اینطور نیست.
چرا به جای آیه یأس خواندن، به مردم با قاطعیت نمی گویند ما این شهر را بهتر اداره می کنیم؟ چرا به مردم اطمینان نمی دهند بیشتر از تیم قبلی پروژه، طراحی و اجرا می کنیم؟ چرا قول حل یا کاهش معضل ترافیک و آلودگی هوا را به مردم نمی دهند؟
با رویکرد موجود، این شائبه ایجاد می شود که گویا اداره شهر از توان دوستان، خارج است که ان شاالله اینگونه نیست؛ فلذا لازم است که در موضع گیری ها تجدید نظر کنند و از موضع قدرت و قوت و البته امید بخش با مردم شهر تهران صحبت کنند. به علاوه مردم حتما بهترین قاضی هستند و پاسخ خواهند داد که آیا تهران، شهری سوخته و بی سامان بوده یا خیر.
شایان ذکر است یادآوری کنم انتخابات پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تهران به پایان رسیده است و نتایج هم اعلام شده پس دیگر نیازی به تخریب و بدگویی از رقیب وجود ندارد و تنها نیاز شهر، کار است و کار.
پیشنهاد می کنم این عزیزان که البته قاطبه آنان با محیط شهرداری و شورا غریبه هستند قدری با عزت و اعتماد به نفس بیشتر اقدام به صحبت و همچنین در آینده عمل کنند؛ چرا که تخریب ها شاید در کوتاه مدت، جواب دهد ولی حتما مردم در طولانی مدت مطالبه کار و خدمت دارند نه شعار و سیاسی کاری.
امیدوارم این شهر، روزهای بهتری را به خود ببیند و همه شهروندان، تهران را شهر زندگی بدانند.
محسن پیرهادی عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران
