بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1395 مرکز آمار ایران، میانگین سن در اولین ازدواج زنان در سال 1395 در مقایسه با سال 1390، 0.4 سال کاهش پیدا کرد. به این ترتیب میانگین سن در اولین ازدواج زنان کل کشور در سال 1390 از 23.4 به 23 سال در سال 1395 کاهش یافته است.
میانگین سن در اولین ازدواج زنان در سال 1395 در نقاط شهری و روستایی به ترتیب برابر 23.4 و 22 سال محاسبه شده است. این شاخص در سال 1390 در نقاط شهری 23.6 و در نقاط روستایی 23 سال بوده است.
مقایسه نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سالهای 1395 و 1390 افزایش 0.7 سال در میانگین سن در اولین ازدواج مردان را نشان میدهد. بر اساس این نتایج میانگین سن در اولین ازدواج مردان در سال 1395 در کل کشور 27.4 و در سال 1390، 26.7 سال بوده است. این شاخص در سال 1395 برای نقاط شهری 27.8و در نقاط روستایی 26.5 سال محاسبه شده است. همچنین میانگین سن در اولین ازدواج برای مردان در سال 1395 برای نقاط روستایی 26.5 و در سال 1390، 25.8 سال بوده است.
مقایسه شاخص میانگین سن در اولین ازدواج در نقاط شهری و روستایی نشان میدهد که این شاخص در نقاط شهری همواره از نقاط روستایی بیشتر بوده است. همچنین میانگین سن در اولین ازدواج مردان همواره از میانگین سن در اولین ازدواج زنان درهر دو نقطه شهری و روستایی بالاتر بوده است.
لازم به ذکر است تغییرات میانگین سن در اولین ازدواج برای زنان در نقاط روستایی به مراتب بیشتر از نقاط شهری بوده است.
