محمد حسین عزیزی رئیس انجمن صنایع غذایی ایران افزود: انواع نوشابه های گازدار، از نظر میزان آب، شکر، اسید، اسانس، گاز و مواد نگهدارنده تقریبا مشابه یکدیگرند و هیچ‌کدام بر دیگری برتری ندارد، اما از نظر مواد رنگی به کار رفته تفاوت هایی دارند.
وی در پاسخ به این پرسش که برای ایجاد شفافیت نوشابه های سفید از مواد شیمیایی یا افزودنی خاصی استفاده می شود یا خیر گفت: عامل شفافیت و زلالی نوشابه های سفید، تصفیه چندباره آب مورد استفاده برای تهیه آن است که علاوه بر نوشابه های سفید، نوشابه های سیاه و نارنجی هم شفافیت داشته و کدورت و رسوب ندارند، اما چون حاوی مواد رنگی اند این موضوع از نظر مصرف کننده قابل تشخیص نیست. بنابراین، در میان نوشابه هایی که به واسطه رنگ های مصنوعی رنگی می شوند، نوشابه‌های نارنجی و در مقایسه با نوشابه‌های رنگی سیاه و نارنجی، نوشابه‌های سفید در اولویت مصرف قرار دارند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در مورد صحت و سقم اعتیاد آور بودن نوشابه های سیاه اظهار کرد: در نوشابه های سیاه غیر الکلی از پودر دانه های گیاهی به نام کولا استفاده می شود که این پودر علاوه بر طعم دهندگی، رنگ قرمز قهوه ای دارد و حاوی کافئین، تئوبرومین و درصدی تانن است. کافئین اثرات محرک داشته و شبیه به چای و قهوه باعث رفع خستگی می شود اما چون مقدار آن در نوشابه های سیاه بسیار اندک است اعتیاد آوری ضعیفی دارد.
به گفته این متخصص علوم و صنایع غذایی، کافئین یک لیوان نوشابه سیاه تقریبا معادل همین میزان چای غلیظ و کمتر از قهوه است.
عزیزی در پاسخ به این ادعا که گفته می شود گاز نوشابه را از گازوئیل تهیه می کنند گفت: گاز کربنیک نوشابه را از هر سوخت فسیلی می توان تهیه کرد. یکی از راه های تهیه این گاز از طریق سوزاندن گازوییل است. دود حاصل از سوزاندن گازوییل حاوی گازکربنیک و مواد و گازهای زاید است. بنابراین، دود ناخالص را درون محلول‌های تصفیه کننده مختلفی هدایت می‌کنند تا آلاینده‌ها و مواد زاید آن از گاز کربنیک جدا شود و در نهایت گاز کربنیک به صورت بی بو و بی رنگ و تحت فشار معینی وارد کپسول شده، روانه کارخانه های نوشابه می شود.
