از زمانی که مسئله افزایش جمعیت و فرزندآوری در جامعه مطرح شده، مباحث مختلفی با این موضوع در بین کارشناسان و بین عموم مردم رد و بدل شده و دیدگاه‌های متفاوتی در این باب شنیده می‌شود. یکی از بهانه‌هایی که خانواده‌ها در این زمینه مطرح می‌کنند، دغدغه تربیت صحیح فرزند است! با این استدلال که اگر فرزند به‌صورت صحیح تربیت نشود، مایه شرمساری و عقوبت والدین شده و مورد مواخذه خداوند قرار خواهند گرفت؛ لذا چون توان تربیت فرزند صالح در این دوره و زمانه فاسد کم است، بهتر است فرزند کمتری داشته باشند! در ادامه این مطلب را به نقل از همشهری آنلاین می‌خوانیم.
بچه‌دار نمی‌شوم چون...
این ترس یکی از حیله‌های شیطان برای فریب مؤمنان است که متأسفانه در برخی موارد مؤثر افتاده و زن و شوهر مذهبی به بهانه ترس از معصیت و عقوبت، به دام شر بزرگی می‌افتند. قرار نیست شیطان رجیم همیشه با وسوسه به اعمال سوء، انسان را فریب دهد بلکه گاه با ترساندن مؤمن از عاقبت یک امر خیر، او را از عمل به وظیفه بازمی‌دارد. خداوند متعال در آیه ۳۱ سوره اسراء می‌فرماید: «وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَکُمْ خَشْیةَ إِمْلَاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِیاکُمْ». در این آیه صحبت از رزق است و البته طبق آیات و روایات، رزق علاوه بر جنبه مادی، جنبه معنوی هم دارد و خداوند انسان‌ها را از رزق معنوی که تربیت نیز می‌تواند یکی از اقسام آن باشد، بهره‌مند می‌کند و اگرچه اینجا اشاره به ترس از فقر است و انسان را از کشتن فرزندان به‌خاطر ترس از فقر و تنگدستی نهی کرده اما اگر اصل را بر «ترس» بگیریم، آیا می‌توان بین ترس از فقر(که رزق مادی است) و ترس از تربیت صحیح (که رزق معنوی است)تفاوتی قائل شد؟
مؤمنی که با توکل به خدا و برای رضای او فرزند می‌آورد و معتقد به رزاقیت خداوند است، چطور به یاری او در راه تربیت فرزندانش اعتماد ندارد؟ آیا امکان دارد خداوند رحمان صرفا روزی مادی انسان را ضمانت کرده باشد و مؤمنان را در مسیر تربیت صحیح فرزندان‌‌شان یاری نکند؟
از طرفی، چه اطمینانی هست که فرزندِ کمتر حتما صالح‌تر تربیت شود و یا فرزندانِ بیشتر، تربیت نشوند؟! درواقع اسلام در این خصوص، هم به کمیت توجه دارد و هم به کیفیت. همانگونه که توصیه‌های بسیاری مبنی بر دقت در تربیت فرزند به ما رسیده، روایات مستندی هم درباره کثرت جمعیت نقل شده که مشهورترین آنها حدیثی از پیامبر اکرم(ص) است که می‌فرمایند: «من در قیامت به کثرت شما بر امت‌های دیگر مباهات می‌کنم.» (وسائل، ج ۱۵، ابواب اولاد، باب ۱)
اخیراً رهبر معظم انقلاب اسلامی در یکی از جلسات خارج فقه خود، به این نکته قابل تامل اشاره کردند که: «بعضی‌ها می‌گویند که شما می‌گویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیت‌شان نمی‌توانیم بکنیم؛ این حرف غلط است. تربیت فرزندان، تربیت تک‌تک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده که خوب بود، چه بچّه یکی باشد چه پنج تا باشد، فرقی نمی‌کند، خوب تربیت می‌شوند. به‌طور طبیعی، به‌طور غالب خوب تربیت می‌شوند.»
دغدغه یا همان ترس از تربیت، مکری است که شیطان در دل و ذهن مومنان می‌اندازد. قطعاً کسی که راه تقوا را پیشه کند، حلال و حرام خدا را درنظر داشته باشد و با توکل به خدا خانواده‌ای پر جمعیت تشکیل دهد، خداوند متعال نیز یاری خود را از او و اولادش دریغ نخواهد کرد. مبادا بهانه‌های بیهوده دست و پای ما را ببندد و روزی متوجه شویم که دیگر کاری از دست‌مان برنمی‌آید.
