مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران در نخستین همایش ملی مناسبسازی اماکن و معابر که امروز(دوشنبه) برگزار شد، با تسلیت ایام فاطمیه، با بیان اینکه مسایلی که امروز در این همایش مطرح میشود یکی از مسایل اصلی شهرسازی و معماری است، اظهار داشت: امروزه و در دوره شهرسازی بیشتر شهرهای ما سواره محور شدهاند، بویژه از زمان ورود ماشینها بیشتر سواره محور شدهایم و به فکر پیادهروی نیستیم.
رئیس شورای شهر تهران گفت: امروز بیشتر معابر ما پیادهرو ندارند و به محض باز شدن در خانهها وارد خیابان میشویم و این نوع معماری باعث افزایش تصادفات شده است. هر کسی هم به خودش اجازه داده به پیادهرو تعرض کند، از مغازهداری که وسایل خود را داخل پیادهرو میگذارد تا صاحب خانهای که پلههای ساختمان خود را در پیادهرو میسازد البته پلهها هم آنقدر بلند ساخته میشوند که احساس میشود پلههای منار جنبان است.
وی ادامه داد: ما به عابران توجه نداریم، چه برسد به معلول و جانبازی که قرار است در معابر حرکت کنند.
رئیس شورای شهر تهران بیان داشت: بر اساس مصوبات شورای شهر و شهرسازی رمپهای ساختمانها باید حداکثر 15درصد باشد اما در ساختمانهای جدید حتی در مناطق بالای شهر مشاهده میشود که رمپ ورودی پارکینگ ساختمانها بسیار زیاد است.
چمران تاکید کرد: در درجه اول باید در دانشگاههای معماری این حساسیت را ایجاد کنیم که حتما مناسبسازی برای معلولان انجام شود و متأسفانه هنوز در دانشگاهها این حساسیت ایجاد نشده است چه برسد به جامعه. البته بیشتر ساختمان ها توسط فارغ التحصیلان معماری ساخته نمیشود بلکه به دست کسانی که فقط به فکر سود جویی هستند ساخته میشود.
وی با تأکید بر اینکه باید در جامعه ایجاد حساسیت کنیم که مناسبسازی انجام شود، تصریح کرد: به هر حال ما باید در جامعه، شهرسازی، شهرداری، بهزیستی و هر جایی که مسئولیت داریم ضوابط را اجرا و حساسیت ایجاد کنیم. در گذشته در حین ساخت و ساز به تمام این مسائل توجه میشد اما در ساخت و سازهای جدید آنچه که بیشتر توجه میشود منافع شخصی است.
رئیس شورای شهر تهران گفت: من از سازمان بهزیستی تشکر می کنم که به مناسبسازی محیط برای معلولان توجه دارد، ما هم در شورای شهر به این موضوع توجه داشتیم و دو تا سه مصوبه وجود دارد که شهرداری را ملزم می کند که ظوابط مناسب سازی را انجام دهد و از جمله آنها می توان به مصوبه شهر دوستدار کودک و دوستدار سالمند اشاره کرد اما مهمتر، اجرای مصوبات است و بیشتر باید تلاش کنیم که دیگر معلولی نداشته باشیم.