عباس آخوندی در دومین همایش سیستم های حمل ونقل هوشمند با اشاره به این که رشد شهرنشینی در جهان بسیار سریع است، اظهار کرد: مهم است که یک نگاهی به گذشته داشته باشیم که علی رغم توسعه های فناورانه آخر کار کیفیت زندگی و قابلیت حرکت در کجا قرار گرفته است.
وی یادآور شد: وقتی ماشین آمد همه انتظار زندگی بهتر و بیشتری را داشتند، ولی واقعیت این است که نمی توانیم ثابت کنیم قابلیت زندگی با ماشین در ایران ارتقای جدی پیدا کرده است.
وی تصریح کرد: وضع محیط زیست مسئله جهانی شده، دسترسی به آب سالم هم همینگونه است. حتی دسترسی به خاک و آب سالم به تدریج به یک مشکل جدی برای دنیا تبدیل می شود.
وزیر راه و شهرسازی با اشاره به فروریزش های متعدد در شهرها، گفت: اینها نشان می دهد قابلیت زندگی با مشکلات جدی مواجه شده است. بنابراین این سئوال مهم "قابلیت زندگی" و "کیفیت زندگی" پیش روی ماست.
آخوندی بیان کرد: هم اکنون با مشکلات جدی در جرکت مواجه هستیم و فکر می کنم سرعت حرکت در تهران بیشتر از 25 کیلومتر در ساعت نیست و در ساعت های اوج به کمتر از 7 کیلومتر کاهش می یابد. افزون بر تمام فناوری ها آنچه باید کانون توجه ما باشد بحث شهروند است. اگر زندگی شهروندی را فدای سیستم های سخت افزاری و نرم افزاری شهری کنیم، یک پای موضوع می لنگد.
وی با اشاره به ایجاد پل های دو طبقه در تهران، اظهار کرد: علی رغم هزینه های میلیارد دلاری کسی نمی تواند اثبات کند که این پل ها تاثیری روی تسریع حرکت شهروندان و ارتقای زندگی آنها داشته است.
وی اظهار کرد: فناوری یک ابزار رمزآلود است و می تواند ما را به شدت دچار یک نوع سوء برداشت و گمراهی جدی قرار دهد. مشخصه دنیای مدرن، پیچیدگی آن است. دانشمندان در تعریف سیستم های پیچیده دو شاخص تعدد متغییرها و حجم و اندازه بالای کار را مورد استفاده قرار می دهند. یک زندگی قدیمی را قبل از ماشین در نظر بگیرید حمل و نقل بر پایه چهار پا و قابل احصا بود. اما در سیستم حمل و نقل کنونی که تعداد وسایل نقلیه آن به 19 میلیون دستگاه رسیده است قابل مقایسه نیست.
وزیر راه و شهرسازی با تاکید بر این که حل مسائل شهری پیچیده است، گفت: یکی از مشکلات ما در دنیای جدید نحوه نگاه ما به فناوری است.
آخوندی گفت: همیشه در جلسات رنج می برم که مسائل پیچیده به مسائل ساده تبدیل می شود و ساده کردن مسئله نباید به معنای پاک کردن آن باشد. در ایران فکر کردیم با فناوری می توانیم پل، ساختمان بلند و... بسازیم، بنابراین با هیچ محدودیت ظرفیت زیستی مواجه نیستیم.
وی با بیان این که می توانیم ساختمان بلند، آزادراه، پل و ... ایجاد کنیم، افزود: اما آخر کار ؤفیت زیستی طبیعی محدود است و مگر می توانیم به این مسئله بی توجه باشبم. از آن مهم تر ظرفیت زیستی انسان ها هم محدود است و ظرفیت محدود ذهنی، فرهنگی و تربیتی داریم.
وی یادآور شد: تهران که حداکثر ظرفیت پذیریش 3 میلیون نفر را داشته به 8.7 میلیون نفر و با احتساب پیرامون به 14 میلیون نفر افزایش یافته است، تصریح کرد: با این حال فکر می کنیم مسائل را می توانیم با یک پل و یک کار فناورانه دیگر برطرف کنیم.
وی تاکید کرد: در ایران یک بحثی داشتیم که مایع تداوم این تمدن در بیش از 5000 سال شده است. سکونت در ایران بسیار پراکنده است و انبوه هاس بسیار بزرگ مانند تهران نداشته ایم. نکته بعدی بحث زبان فارسی بوده که نماد توجه ما به زندگی بشری است.
وزیر راه و شهرسازی بیان کرد: انسان هیچگاه اسیر فناوری نبوده و حاکم بر آن بوده است، اما در دوره معاصر شاهد بارگذاری های بیش از ظرفیت زیستی در شهرهای بزرگ کشور هستیم.
آخوندی با اشاره به این که مسئله اصلی اصفهان آب است، گفت: در مشهد مسئله اصلی آب است، در اهواز کنار رودخانه کارون اصلی ترین مسئله شبکه فاضلاب است. این به فهم ما از بحث طبیعت برمی گردد و فناوری باعث شد تا عنصر انسان و ظرفیت زیستی را فراموش کنیم.
وی با بیان این که باید به تمدن ایرانشهری برگردیم، افزود: باید به دو عنصر انسان و ظرفیت زیستی برگردیم. اگر به سمت حکومت دیجیتال می رویم سیستم های پیچیده، شهروند و انسان هوشمند را هم کنار آن می خواهیم. در وزارت راه و شهرسازی تلاش کرده ایم که همه سیستم های هوشمند را از شهروند شروع کنیم و بگوییم این سیستم را بری چه منظوری می خواهیم.
وی ادامه داد: هر اطلاعاتی که تولید می شود باید در نهایت در اختیار شهروندان قرار گیرد. بنابراین مفهوم هوشمندی برای این است که زندگی ملی هوشمندی را تعریف کنیم. این نکته اصلی است که می خواستم آنرا بگویم.
