ایرج حریرچی با اشاره به اینکه در سال 86 در تهران، حدود 11 هزار و 700 تخت از 13 هزار و 441 تخت کل موجود، یعنی معادل 87 درصد از تختهای بیمارستانی دولتی فرسوده و فاقد ارزش مقاوم سازی بود، اظهار داشت: اما هم اکنون به 75 درصد کاهش یافته و برای کاهش آن به حدود 38 درصد تا سال 99، برنامه ریزی کردیم.
وی اضافه کرد: علاوه بر کمبود تخت بیمارستانی و مقاوم سازی بیمارستانها، باید به ارتقای کیفیت هتلینگ بیمارستانها نیز بپردازیم و برای این کار باید بخشها یا بیمارستانها را تعطیل میکردیم اما گاهی همزمان با حضور بیماران در بخشهای بیمارستانی، اقدام به تعمیر و نوسازی این بخشها کردیم.
حریرچی با اشاره به تدوین 13 جلد کتاب برای استانداردسازی و مقاوم سازی فضای بیمارستانها، گفت: مطالعات مقاوم سازی برای بیش از 570 بیمارستان دولتی در کشور انجام شده و باید امکانات و منابع مورد نیاز آن تامین شود اما آمادگی بیمارستانها در برابر زلزله باید چگونه باشد؟ بیمارستانها باید در برابر بالاترین شدت زلزله ای که به وقوع پیوسته، مقاوم باشند اما این اقدامات نیازمند هزینه است و به سوی دولت، مجلس، خیرین سلامت، نهادهای عمومی غیر دولتی، بخش خصوصی داخلی و خارجی دست استمداد دراز میکنیم.
سخنگوی وزارت بهداشت گفت: در سال 73 در کشور 60 هزار تخت معادل 73 درصد از تختهای بیمارستانی دولتی، فرسوده و فاقد ارزش مقاوم سازی بود اما در حال حاضر این رقم به 45 درصد کاهش یافته و هدف گیری ما این است که تا سال 99، این رقم به 30 درصد کاهش دهیم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه با کمبود جدی پرستاران در کشور روبرو هستیم، افزود: مردم و بیماران به پرستاران نیاز دارند اما اکثر آنها، خانم هستند که مسئولیتهای خانوادگی و زندگی دارند و به طور متوسط بیش از 80 ساعت اضافه کار دارند که قدر دان زحمات آنها هستیم اما راه حل این مشکل، این است که تعداد پرستاران در دسترس را افزایش دهیم.
سخنگوی وزارت بهداشت تصریح کرد: با وجود کمبود شدید پرستار در کشور اما در دهه گذشته، از ظرفیت ورودی رشته پرستاری کاسته شده و دوره تربیت بهیاری هم حذف شده بود اما در این دوره علاوه بر افزایش قابل توجه ظرفیت ورودی رشته پرستاری با رعایت استانداردهای آموزشی، آموزش یکساله 10 هزار کمک پرستار را در دستور کار قرار دادیم.
وی در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران مبنی بر اقدامات وزارت بهداشت بر کاهش شکاف درآمدی پرستاران، گفت: در دهه 70 و اوایل دهه 80 لیسانسیههای پرستاری با وجود اشتغال در 365 روز سال، در میان بیش از 30 گروه شغلی، از نظر درآمدی در رده های آخر قرار داشتند اما از سال 83 اقدامات مناسبی آغاز شد.
حریرچی در ادامه افزود: در دهه 70 و اوایل دهه 80، پرستاران بخش دولتی دریافتی کمتری نسبت به پرستاران بخش خصوصی داشتند اما در حال حاضر این نسبت بگونه ای شده که دریافتی پرستاران بخش دولتی به طور متوسط بین 1.4 تا 1.7 برابر پرستاران بخش خصوصی که تعرفه آن هم بالاتر است، دارند اما این دریافتی کافی نیست.
وی خاطرنشان کرد: میتوان درآمد پرستاران را با بخش خصوصی و یا افراد هم سطح خود از نظر مدرک تحصیلی مقایسه کرد و در حال حاضر حقوق پرستاران به همراه اضافه کار و کارانه به طور متوسط حدود 3 میلیون و 150 هزار تومان است که در مقابل زحمات ارزشمند آنها کافی نیست اما برخی افراد با مطرح کردن برخی مطالب و آمارهای نادرست، سعی دارند که بین جامعه پزشکی و پرستاری اختلاف به وجود آورند اما بیش از 99 درصد از پزشکان و پرستاران، در بیمارستانها مانند یک خانواده به کار خود ادامه میدهند و آن یک درصدی که بر طبل اختلاف میکوبند بدانند که کار آنها به صلاح خودشان و 99 درصد دیگر نیست.