پرویز سروری عضو شورای شهر تهران در خصوص اظهارنظرهای برخی از اعضای دولت که اعلام کرده بودند "در تهران بیخانمان نداریم" اظهار داشت: وقتی موضوعات اجتماعی تبدیل به مساله سیاسی میشوند ماهیت اصلی خود را از دست میدهد و دیگر این حرفها ناظر به حل مساله مردم بدبخت و بیچارهای که در آن معضل قرار گرفتهاند نیست بلکه میخواهند منویات حزبی و سیاسی خود را جلو ببرد.
سروری خاطرنشان کرد: میبینم در موضوع کارتن خوابها موضوع سیاسی شده و هیچ کسی به فکر حل مشکل آن بدبختها نیست، هرکسی یک سازی میزند و آن ساز هم دقیقا در جهت منویاتی است که نگاه سیاسی بر آن قرار میگیرد که پدیده خوبی نیست، یعنی ما نباید همه موضوعات را به رینگ سیاسی ببریم و فکر کنیم که با این نگاه میتوانیم معضلات کشور را حل کنیم.
وی با بیان اینکه ما اکنون فرهنگ و اقتصاد را سیاسی کرده ایم اظهار داشت: دیگر معضلات اجتماعی را نباید سیاسی کنیم و باید همه با هم بنشینیم و برای آنها راهکارهایی را پیدا کنیم.
این عضو شورای شهر اظهار داشت: در موضوع کارتنخوابها یا گورخوابها اولا پدیدهای نبود که به این مقدار بزرگش کنیم و اگر رسانهها با یک نگاه اجتماعی به این موضوع نگاه میکردند شاید شرایط مناسبتری برای حل این معضل فراهم میشد تا اینکه یک نگاه غیراجتماعی در این فضا قرار بگیرد.
وی با اشاره به اینکه با توجه به گستردگی شهر تهران و فضاهایی زیادی که نیاز به مدیریت موضوع کارتنخوابهاست تلاشهای زیادی در این خصوص انجام شده اظهار داشت: با این حال اگر این اتفاق مدیریت شود شاید بتواند الگویی مناسب یا ابتدایی باشد برای مدیریت قسمتی از این اوضاع .
سروری در ادامه با طرح این سوال که علت اصلی کارتنخوابی و گورخوابی در کجاست؟ اظهار داشت: باید توجه کرد که آیا علت این اتفاق به مدیریت شهری برمیگردد یا به تصمیمات کلانی که باید در کشور اتخاذ میشده و نشد یا نباید اتخاذ میشد که شده؛ اگر مثلا یکی از علتها کارتنخوابی یا گورخوابی میتواند عنصر ناپسند اعتیاد باشد این اعتیاد چرا به وجود آمده؟ اگر یکی از علتهای آن بیکاری است این بیکاری چرا به وجود آمده است؟ چه کسانی تقصیر و قصور در به وجود آمدن ریشههایی که معلولش کارتنخوابی و گورخوابی است دارند؟
وی بیان اینکه باید پرسید چه کسانی در به وجود آمدن ریشههایی که معلولش کارتنخوابی و گورخوابی است قصور و تقصیر دارند؟ اظهار داشت: علت این اتفاقات رکود اقتصادی، بیکاری، عدم رونق سیاسی، عدم نگاه برای برون رفت از این مشکلات، تحرک اقتصادی، عدم توجه به اقتصاد مقاومتی و تقویت تولید داخلی، عدم جلوگیری از قاچاق کالا و از این دست موضوعاتی است که مدیریت بیشتر آنها دست دولت است البته نه فقط این دولت بلکه همه دولتها وظیفه دارند تا نگذارند چنین موضوعات زشتی برچهره شهرها بنشیند.
این عضو شورای شهر با تاکید براینکه دولتها باید علتهای کارتنخوابی را برطرف کنند اظهار داشت: وقتی این علتها وجود دارد تولید معلول میکند و شما هرچقدر برای جلوگیری از آنها ظرفیتهایی قرار دهید باز وقتی که تولید آن خیلی بیشتر از امکانات و ظرفیت مدیریت شهری است با این مشکلات مواجه میشود و این در حالی است که متاسفانه هیچ کس به این موضوعات هم رسیدگی نمیکند.
وی اظهار داشت: ما شاهد هستیم که هر روز بحث اعتیاد، قاچاق، فروپاشی تولید داخلی دارد دهان باز میکند که به نظر من این موضوعاتی علت اصلی است و طبیعی است اگر این علتها را داشته باشیم آن معلولها حل نخواهد شد و در شرایط موجود ما نه تنها در نصیرآباد بلکه در شهرهای مختلف کشور باید رفته رفته شاهد چنین مناظر زشت و تاسفباری باشیم.
سروری در ادامه اظهار داشت: توصیه من به مسئولین محترم در همه عرصهها چه در عرصه دولت و چه در عرصه مدیریت شهری این است که به جای فرافکنی و فرار به جلو سیاسی مقداری فکر کنند که این گورخوابها و کارتنخوابها فرزندان، برادران و خواهران آنها هستند و بیایند برای رفع علتهای موجد این معلولها یک همافزایی با هم داشته باشند تا انشاءالله شاهد چنین صحنههای زشتی در سطح کشور نباشیم.
وی در واکنش به پیشنهاد برخی از مدیران دولت برای عقیمسازی گورخوابها و کارتنخوابها اظهار داشت: به نظرم این زشتترین فکری است که متاسفانه از یک مقام مسئول برمیخیزد، چطور ممکن است مایی که به علت قصور و تقصیرهای خودمان این صحنهها را به وجود آوردیم به خود اجازه میدهیم به جای اینکه علت را در خودمان پیدا کنیم برویم به دنبال اینکه معلول را مورد هجمه قرار بدهیم آیا این معلول خودش خواسته به اینجا برسد یا همین سیاستهای غلط آنها را به این وادی رسانده است؟ و آیا یک سلسله از سیاستهای درست نمیتواند امکان بازگشت آنها را به وجود آورد؟
این عضو شورای شهر با طرح این سوال که اگر بخواهیم برای موضوع بیخانمانها عقیمسازی انجام دهیم نباید شاهد تصمیماتی از این قبیل در همه عرصهها باشیم؟ خاطر نشان کرد: اگر چنین چیزی باشد هرجا که احساس کردیم یک معضل اجتماعی به وجود آمده به جای حل آن به اقدامات معیوب کننده معلول خواهیم پرداخت؛ با این شرایط فردا در بحث اعتیاد یا پدیده بدکارهها میخواهیم چه کنیم؟ میخواهیم در موضوعات مختلف معیوب کردن معلول را راهحل قرار دهیم یا از بین بردن علت را؟