اقبال شاکری درباره آسیب پذیری ایستگاه های مترو در برابر حوادث احتمالی از جمله آبگرفتگی ایستگاه‌ها در مواقع بارانی گفت: وقتی حدود ۲۰ متر به زیر زمین می رویم قطعا با دو موضوع تداخل پیدا می کنیم ، یکی آب های زیرسطحی مثل قنوات، چاهها و سطح آب زیرزمینی است که احتمال دارد از سطح آب زیرزمینی نیز پایین تر برویم.
وی افزود: در زمان ساخت سازه های زیرزمینی از جمله مترو باید زهکشی صورت گیرد و مسیر آب های زیرسطحی را تغییر دهیم تا به سازه نفوذ نکند.
وی ادامه داد: همچنین در حفاری مترو یکی از موضوعاتی که مورد توجه قرار دارد شکستگی و نشت شبکه آب شهری است. قطعا وقتی در عمق بیش از دهها متر ایستگاه ها احداث می شود با موضوعاتی تداخل پیدا می کند که باید از وضعیت موجود مطمئن شویم که مطالعات ژئوفیزیک انجام شده است.
شاکری در ادامه با اشاره به انجام مطالعات ایمنی سازه مترو از سوی مشاوران این پروژه گفت: در حال حاضر مشاوران ما برای ایمنی پروژه های مترو یا گودبرداری های عمیق تلاش می کنند اما به نظر می رسد برخی مواقع این مطالعات کافی نیست و علت آن هم حوادثی است که رخ می دهد و نشان می دهد مطالعات ما باید دقیق تر و با دستگاه های پیشرفته و مدرن صورت گیرد.
این عضو شورای شهر تهران افزود: برای احداث تونل های مترو باید از روش های GPR و از سیستم های ژئوفیزیک استفاده شود. در این روش کلیه لایه های خاک از طریق امواج اسکن می شود و هر چیزی که در زیر سطح قرار دارد توسط این دستگاه ها مورد توجه قرار می گیرد.
وی با اشاره به ورود شورا به موضوع ایمنی ایستگاه های مترو گفت: بعد از برخی حوادثی که در مترو رخ داد این موضوع در دستور کار قرار گرفته است تا علاوه بر مطالعات گسترده مشاوران، مطالعات تکمیلی نیز انجام شود. ضمن اینکه اطراف سازه های زیرسطحی حتما باید زهکش نصب شود و تمام قنات ها، کانال ها و مسیرها باید ایمن سازی شود.
رئیس کمیته عمران شورای شهر تهران اضافه کرد: اما اینکه ایستگاه های مترو چه میزان در معرض خطر هستند، نمی توان قاطعانه اظهار نظر کرد و مشاور پروژه باید در این باره اظهار نظر کند. همچنین اینکه گفته می شود ایستگاه های مترو برای پدافند غیرعامل طراحی شده یا نه، مشاور پروژه باید اعلام کند که کدام ایستگاه را برای این منظور طراحی کرده اند. در نهایت می توان گفت ایستگاه های مترو امن هستند و نباید غیر از این باشد.
شاکری تصریح کرد: مطالعات بسیاری از ایستگاه های مترو مربوط به زمان های قبل است و مشاور در مورد ایمنی آن اعلام نظر کرده است اما در حال حاضر نشان می دهد که این مطالعات کفایت نمی کند و حتما آن مشاوره هایی که طراحی کردند مجددا باید به صورت ناظر و همکار مشاور در موضوعات مربوط به مترو حضور داشته باشند.
