محققان در تازهترین یافتههای خود سرکه را به عنوان یک آنتیبیوتیک و داروی دیابت معرفی کردند.
معمولا مردم سرکه را به عنوان یک چاشنی در غذاهای مایع و آبکی خود استفاده میکنند و نمک و فلفل را به عنوان اصلیترین طعمدهنده به غذاهای خود اضافه میکنند.
تحقیقات نشان داده، سرکه بسیار وفادارتر است تا دیگر چاشنیهای غذایی؛ گرچه ممکن است طعم بسیار لذیذی را به خورد غذا بدهند ولی با عوارض زیادی همراه هستند که مصرف زیاد آنها در دراز مدت موجب فشار خون و بیماریهای قلبی و گاه ایجاد حساسیت میشود.
مطالعه در علم قدیم نشان داده، بقراط از سرکه به عنوان یک تببر مؤثر استفاده میکرده و نتایج مطلوبی از آن به دست میآورده است.
یافتههای جدید نیز نشان داده، عفونت باکتریایی، کاهش سطح چربیهای مضر و قند در خون ما و حتی مبارزه با سرطان با خوردن کمی سرکه که در غذاها و نوشیدنیها مخلوط شده به سهولت امکانپذیر است.
وجود عاملی به عنوان اسید سیتریک در سرکه به آن خاصیت درمانی میدهد.
مطالعات دانشگاه کشاورزی چین نشان داده، اولین سرکه آسیایی از برنج و چند نوع غلات دیگر ساخته شده است.
به گفته دکتر مارک وبر، محقق ارشد میکروبیولوژی و عفونت در دانشگاه بیرمنگام، بلع سرکه میتواند درمان مؤثری برای بیماریهای التهابی روده، درد معده، اسهال، تب و خستگی باشد.
همچنین اسید سیتریک در سرکه سیب طبیعی حتی ممکن است کمک به کاهش خطر ابتلا به حملات قلبی و سکته مغزی کند.
تحقیقات روی 1000 داوطلب مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد، مصرف سرکه میتواند این بیماری را 20 تا 40 درصد کاهش دهد.