محسن پیرهادی به بهانه نمایشگاه مطبوعات در یادداشتی نوشت: بزرگترین گردهمایی رسانه ای کشور، این روزها در بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات، کلید خورده است. نمایشگاهی که بیش از هرچیز، «باید» فرصتی را برای بازخوانی توانمندی‌ها و ظرفیت‌های فضای رسانه ای کشور فراهم کند.
رسانه در جمهوری اسلامی با رسانه در غرب «باید» فرق داشته باشد. برخی اوقات، رسانه‌ها و حتی مسئولین ما به خاطر ژست روشنفکری، گوی سبقت را از غربی ها هم ربوده‌اند و به بهانه آزادی رسانه به دشمنان کشور، تریبون می دهند، حال آنکه ما رسانه می خواهیم که منافع ملی ما را تضمین کند نه آنکه دائما منافع ملی را در مقابل منافع حزبی ذبح کند.
شاهرگ آن رسانه‌ای که انقلاب و مستضعفین را آماج حملات بی رحمانه قرار داده باید قطع کرد. آن رسانه‌ای که پیامش، ضدیت با آیین و مکتب و آرمان ماست باید مثل کتب ضاله تحریم شود.
در نمایشگاه مطبوعات که محفل رسانه‌هاست، باید نامه اعمال رسانه‌ها بررسی شود. کارنامه‌ای با شاخص‌های ارزش‌های دینی، منافع ملی، استکبارستیزی، امید و آگاهی، نقد منصفانه و ... وگرنه این گردهمایی و نشست و برخاست‌ها مصداق این بیت است که:
نشستند و گفتند و برخاستند
پی مصلحت مجلس آراستند
می‌دانید چرا این سطور به شعار و کلیشه شبیه شده است؟
آنقدر از حق و ایده‌آل، فاصله گرفته‌ایم که نمی‌توانیم قبول کنیم، رسانه‌های ایران اسلامی «باید» اینگونه رفتار کند وگرنه با بلندگوی دشمن، فرقی ندارد و حتی بعضی اوقات، مخرب‌تر از آن است.
به جای کلی‌گویی‌های افتتاحیه و اختتامیه، دولت گزارش دهد که:
وضع دشمن و دوست در عرصه رسانه چیست و چه باید باشد؟ در مقایسه با سنوات گذشته چه پیشرفت‌هایی در آفند و پدافند داشتیم؟ چقدر محتوای در راستای منافع ملی تولید و توزیع شده است؟ چند درصد اسلام هراسی و ایران هراسی را در رسانه های بین المللی کاهش داده است؟ چه مقدار در رسانه ها مردم را با معارف دینی آشنا کرده است؟ چند عملیات سراسری برای ترویج فرهنگ انقلابی و اسلامی صورت گرفته است؟ روند جاری رسانه‌ای کشور به سمت دغدغه های انقلابی و آرمان های امام و شهدا در حال توسعه است یا خدای نکرده با غرب گرایان و عناصر وابسته به آن همسو شده است؟
آزادی بی حد و حصر رسانه، نشانه فرهنگ و فرهیختگی است یا موجبات لجام گسیختگی فرهنگی و دینی می شود؟ دروغ و تهمت و فتنه گری را چگونه در رسانه ها مهار کرده اند؟ رویکرد رهبر انقلاب، حمایت از فعالیت نیروهای مؤمن و انقلابی است، نسبت دولت با این دستور کجاست؟ آیا برای دولت فرقی بین رسانه انقلابی و استکبارستیز با رسانه همسو با مخالفین نظام و انقلاب هست، اگر اینچنین است، مصادیق و گزارش آن اعلام شود.
انتظار این است و البته امیدواریم، دولت محترم به جای تندی و به کار بردن الفاظ خشونت آمیز، خطاب به منتقدین، گوش شنوایی برای منتقدین خود داشته باشد.
به امید دست یافتن به رسانه هایی که بلندگوی حق و حقیقت و مصلحت است.
