علیرضا عباسیان متخصص طب سنتی درباره گیاه شیرین بیان اظهار داشت: شیرینبیان گیاهی خودرو است که در بسیاری نقاط ایران رویش دارد و در بسیاری از مراتع و کشتزارها به عنوان علف هرز محسوب می‌شود.
وی افزود: در منابع طب سنتی ایران از این گیاه به عنوان سوس نام‌برده می‌شود و این گیاه را به عنوان گیاه گرم و تر معرفی کرده‌اند و کاربردهای مختلفی برای آن ذکر شده است.
این متخصص طب سنتی در مورد خواص شیرین بیان گفت: مهم‌ترین و شناخته شده‌ترین موارد مصرف شیرینبیان برای رفع مشکلات معده مانند بدهضمی‌های معده، التهابات معده، درد معده و ترش کردن است که تاثیر بسیاری دارد.
وی عنوان کرد: شیرین بیان در درمان سرفه و به عنوان نرم‌کننده سینه و حلق هم کاربردهای موثری دارد.
عباسیان گفت: مهم‌ترین قسمت شیرینبیان ریشه آن است که هم می‌توان آن را جوشاند و هم ریشه آن را پودر کرد و پودر آن را جوشاند که هنگام جوشیدن ماده سیاه رنگی از آن خارج می‌شود و به عنوان شربت شیرین بیان عرضه می‌شود.
وی اظهارداشت: نوع دیگری از شربت‌های شیرینبیان را نیز با حرارت زیاد تبدیل به رب شیرینبیان می کنند که همان خواص مثبت را بر روی معده و درمان سرفه دارد اما به دلیل غلظت زیاد نباید به مقدار فراوان مصرف شود.
این متخصص طب سنتی گفت: گاهی تمام مایع شیرینبیان را از آن گرفته و به عنوان عصاره خشک آن به‌فروش می‌رسانند که به شکل سنگی و بسیار محکم است که در این حالت ماندگاری آن بیشتر است.
وی بیان کرد: از عصاره شیرینبیان برای رفع مشکل گوشه کردن ناخن و دفع عفونت آن می‌توان استفاده کرد، همچنین شیرینبیان در برطرف کردن عفونت ادراری، زخم‌های کلیه و مثانه و درمان تب‌های طولانی مدت هم می‌توان استفاده کرد.
این متخصص طب سنتی اظهار داشت: در افرادی مبتلا هپاتیت‌های مزمن و امراض ناشی از اهتباس صفرا، سیروز کبدی، نارسایی‌های شدید کلیوی، دیابت شیرین، آریتمی‌های قلبی، پرفشاری خون انقباضات و اختلالات عصبی و عضلانی و نیز زنان باردار و شیرده نباید این گیاه را مصرف کنند.
وی تاکید کرد: مصرف دخانیات به همراه شیرینبیان سبب ایجاد مسمومیت می‌شود و اینکه برخی کارخانه‌های دخانیات از شیرینبیان به عنوان طعم‌دهنده و خوش‌بو کننده استفاده می‌کنند، کار خطرناکی است.
