مهرداد بهرامیان گفت: خدمات فیزیوتراپی جزو بسته بیمه پایه سلامت بوده و می‌بایست توسط سازمانهای بیمه گر پایه پوشش داده شوند اما چندی است که پرداختی سازمانهای بیمه به مراکز فیزیوتراپی در سطح کشور دچار تأخیر شده به نحوی که در گردش مالی حدود دو هزار مرکز دولتی و خصوصی فیزیوتراپی اخلال ایجاد شده است و بیم آن می‌رود که با ادامه این روند منجر به ورشکستگی و تعطیلی تعدادی از این مراکز شود.
وی افزود: در کتاب بومی ارزش‌های نسبی اکثر خدمات فیزیوتراپی و ضرائب مربوطه ذکر شده است اما احتمالاً به دلیل بار مالی مربوطه سازمان های بیمه گر پایه اغلب این خدمات را پوشش نداده و صرفاً کد خدمات گلوبال فیزیوتراپی را پوشش می‌دهند. جالب است که به دلایل غیر موجه حتی کد ارزیابی و برنامه ریزی فیزیوتراپی که دارای ارزش حیاتی و منحصر به فردی در راستای تشخیص مشکلات عملکردی بیمار و تصمیم گیری بالینی مناسب است را نیز در اغلب موارد پرداخت نمی‌کنند.
مسئول کمیته فنی انجمن فیزیوتراپی ایران، ادامه داد: متاسفانه بیمه‌های تکمیلی نیز با کاهش غیر قانونی ضریب تعرفه و قوانین من درآوردی از زیر بار مسئولیت خود برای پوشش تکمیلی خدمات فیزیوتراپی بیماران تحت پوشش شانه خالی کرده و میزان پرداخت از جیب بیماران که به طور قانونی نمی‌بایست بیشتر از ۳۰ درصد باشد هم اکنون با پوشش‌های ناقص ارائه شده توسط بیمه‌های پایه و تکمیلی به بیش از ۶۰ درصد رسیده است.
بهرامیان خاطرنشان کرد: با توجه به اهمیت و نقش خدمات درمانی فیزیوتراپی در درمان بیماریهای اسکلتی - عضلانی و مشکلات عملکردی و ناتوانی و معلولیت‌ها می‌بایست فیزیوتراپی در خط مقدم خدمات بهداشتی درمانی قرار داشته باشد و عدم پوشش مناسب بیمه ای این خدمات نتیجه ای جز محروم شدن آحاد مردم و بیماران دردمند و معلولین از خدمات ارزشمند فیزیوتراپی به دنبال نداشته و با توجه به روند افزایشی بیماریهای اسکلتی - عضلانی و سالمندی جامعه عدم دسترسی مناسب بیماران به همکاران فیزیوتراپیست ما آن هم به دلایل صرفاً مادی و پوشش‌های ناقص بیمه ای نتایج نامطلوبی را برای جامعه به همراه خواهد داشت.
