ذکر این نکته ضروری است که از نظر جامعه جهانی و بینالمللی، به کار بردن سلاحهای شیمیایی و غیرمتعارف محکوم است و هر دولت یا کشوری که از این سلاحها استفاده کند، در دادگاه لاحه هلند محاکمه میشود، اما متاسفانه این قانون شامل حال صدام نشد!
این درحالی است که مصدومان شیمیایی ما سندهای زنده داخلی و بینالمللی هستند؛ سندهایی که گواهی میدهند براستفاده نامتعارف از سلاحهای شیمیایی علیه کشور ایران.
درهمین رابطه، انجمن دفاع از حقوق جانبازان و قربانیان شیمیایی استان فارس در سطح بینالمللی و جهانی هم فعال و دارای یک کرسی دائم در سازمان جهانی مبارزه با سلاحهای شیمیایی OPCW است؛ سازمانی که در شهر لاحه مستقر است.
بر این اساس در کنفرانسهایی که برگزار میشود، رسما دعوت میشوند و تعدادی از جانبازان ما به عنوان نماینده در این برنامهها حضور دارند. جانبازانی که قرار است اولا از حقانیت نظام مقدس جمهوری اسلامی دفاع کنند و در مرحله بعدی پیام مظلومیت جانبازان شیمیایی ایران را به گوش جهانیان برسانند. از این نظر حضور جانبازان شیمیایی در کنار مقامات سیاسی در کنفرانسهای بینالمللی و جهانی، به مثابه بازو و اهرمی است که دنیا را متوجه این حقیقت میکند که ایران، قربانی سلاحهای شیمیایی است و ناحق مورد هجمه قرار گرفته است.
جانبازان شیمیایی با وجود چهره سالمشان جزو مظلومترین جانبازان کشور هستند. آنها در ظاهر سالم هستند، اما به قول پروفسور اشتانسل که از آلمان برای مداوای بیماران شیمیایی به ایران میآید، موریانههایی از درون درحال خوردن پیکر آنهاست.
بجز اثرات و درد و رنج بیماری، بزرگترین دغدغه و مشکل جانبازان شیمیایی مشکل تهیه داروهای خاص برای درمانشان است؛ بیشتر این جانبازان با مشکلات ریوی،تنگی نفس، چسبندگی ریه و وجود تاول در ناحیه داخلی دستگاه تنفسی دست و پنجه نرم میکنند. عده زیادی ازآنها مشکل سوختگی قرنیه چشم دارند و بسیاری هم درگیر سوختگی وسیع سطح پوستی بدن هستند. این عوارض هم به درمانهای خاص و هم به داروهای خاص نیازدارد که متاسفانه تعدادی از داروها به دلیل تحریمهای دارویی گاهی در کشور کمیاب میشود. مشکل بعدی جانبازان شیمیایی، مشکلات فرهنگی و اجتماعی خانوادههایشان است؛ خانوادههایی که چند سال با یک بیمار شیمیایی بدحال زندگی میکنند و احتیاج دارند از نظر روانی و روحی حمایت شوند. احتیاج به امکانات تفریحی برای تمدد اعصاب و روحیه دارند، اما خیلی وقتها به این امکانات دسترسی ندارند. در مجموع رسیدگی به این گروه از جانبازان و دفاع از حقوق آنها که جزو مظلومترین جانبازان دوران جنگ تحمیلی هستند، مسئولیتی است که توجه به آن، نشانگر توجه به مقام شامخ ایثارگران است.