محسن فدایی فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی؛ بیان کرد: سوختگی یکی از شایع ترین و مهم ترین حوادثی است که صدماتی جبران ناپذیر را برای فرد به همراه دارد.
وی با بیان اینکه در کشورهای پیشرفته مانند آمریکا سالانه حدود 2 تا 3 میلیون نفر دچار سوختگی می شوند، اظهار کرد: از این تعداد به طور تقریبی 100 هزار نفر نیازمند بستری در بیمارستان هستند و کودکان، سالمندان، افراد بی سرپرست و بی خانمان و کسانی که در مراکز درمانی نگهداری می شوند مانند مبتلایان به بیماریهای روحی و روانی بیش ترین اقشاری هستند که در معرض سوختگی قرار دارند.
این فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی با اشاره به اینکه وسایل گرمایشی از شایع ترین علل سوختگی محسوب می شوند، عنوان کرد: سوختگی بر اثر آب جوش شایع ترین علت سوختگی در کودکان زیر 5 سال به شمار می آید در صورتی که آتش سوزی و انفجار از رایج ترین علل سوختگی در بزرگسالان هستند.
فدایی افزود: از دیگر علل سوختگی، ترکیبات شیمیایی مانند مواد اسیدی و وسایل الکتریکی نظیر دکل های برق فشار قوی به شمار می آیند.
وی با بیان اینکه بر حسب علت سوختگی روش درمان متفاوت است؛ یاد آور شد: افزون بر علت سوختگی شدت جراحات وارد شده نیز بر شیوه درمان تاثیرگذار است، همچنین ممکن است در کنار سوختگی های عمیق آسیب های دیگری نیز در حوادث برای فرد رخ دهد.
این فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی درباره سوختگی های حرارتی، گفت: افراد باید از شستشوی محل آسیب دیده با آب سرد خودداری کنند زیرا شستشو با آب سرد، سبب افزایش انقباضات عروق خونی و وسعت سوختگی می شود و تنها استفاده از پماد های ضد سوختگی و پانسمان استریل منطقه سوخته شده، توصیه می شود.
وی بیان کرد: در صورتی که افراد دچار سوختگی بر اثر مواد مذاب چسبنده شده باشند باید از جدا کردن این مواد چسبنده از سطح پوست با فشار زیاد به طور شدت خودداری کنند و همچنین در مواردی که سوختگی بر اثر مواد قلیایی اتفاق افتاده باشد باید از شستشوی موضع سوخته شده پرهیز شود.
فدایی در رابطه با سوختگی های الکتریکی تصریح کرد: از آن جایی که به طور معمول این سوختگی ها صدمات دیگری را نیز به دنبال دارد باید از جابه جا کردن فرد آسیب دیده خودداری کنند.همچنین ممکن است با بروز مشکلاتی در گلبول های قرمز سبب وقوع اختلالاتی در اندام های درونی بدن مانند کلیه شود.
وی توصیه کرد: افراد دچار سوختگی نیز باید به عوارض پس از سوختگی توجه داشته باشند زیرا سهل انگاری در مراقبت های پس از درمان اولیه می تواند اختلالات حرکتی در اندام آسیب دیده را به همراه داشته باشد.
