تحقیقات نشان می‌دهد الگوی خودکاری که بدن انسان هنگام خمیازه کشیدن از آن پیروی می‌کند، تحریک شدن غشا بیرونی جمجمه و تغییرات سیستم خونی برای پایین آمدن دمای مغز را باعث می‌شود.
در این بررسی مشخص شد نحوه پاسخ دادند مغز انسان به خمیازه کشیدن با تغییرات فیزیولوژی عصبی در ارتباط است و در این راستا، طول مدتی که هر فرد خمیازه می‌کشد تفاوت‌های عصبی او و دیگر افراد را نمایان می‌کند.
به بیان ساده‌تر می‌توان گفت طول مدتی که هر فرد خمیازه می‌کشد با اندازه مغز و واکنش‌های عصبی ارتباط مستقیم دارد و در جدیدترین بررسی‌ها مشخص شده است هر چه یک فرد خمیازه طولانی‌تری بکشد، به این معنی است که مغز بزرگتری دارد.
اطلاعاتی که در بررسی جدید به دست آمده است نشان می‌دهد میانگین و واریانس مربوط به طول زمان خمیازه کشیدن با اندازه، وزن و تعداد نورون‌های عصبی بخش قشری مغز ارتباط مستقیم دارد.
این قانون در تمامی پستانداران به همین شکل دنبال شده است و دانشمندان می‌گویند مدت زمان خمیازه کشیدن در این گروه از جانداران با دیگر انواع موجودات زنده تفاوت فراوان دارد.
در حالی که طی دهه‌های گذشته پزشکان به این نتیجه رسیده بودند خمیازه کشیدن از یک الگوی عملی کلیشه‌ای پیروی می‌کند، هم‌اکنون برای نخستین بار ثابت شد این فرآیند با اندازه مغز ارتباط دارد.
