این تیم می‌گوید اگر فرایند‌های مربوط به تشنگی وقت خواب را بفهمیم، می‌توانیم اطلاعاتی درباره بعضی از جنبه‌های عجیب و آزاردهنده زندگی روزمره به دست بیاوریم که بر ساعت زیستی ما تاثیر می‌گذارند، مثل پرواززدگی یا تغییر شیفت‌های کاری.
این تیم از تحقیقات قبلی می‌دانست که موش‌ها قبل از خواب میزان آب دریافتی بدن‌شان را بیشتر می‌کنند. اما علت این کار مشخص نبود. بنابراین محققان آزمایش‌هایی روی موش‌ها انجام دادند تا علت این موضوع را بفهمند.
محققان می‌گویند دریافت آب قبل از خواب عمدتا برای تامین آب بدن این جانور در طول چرخه خواب آنهاست. این نشان می‌دهد که یک مکانیسم زیستی، حتی زمانی که بدن آبش را از دست نداده، تشنگی را در آنها تحریک می‌کند.
این تیم می‌داند که مغز می‌تواند بفهمد که بدن چه زمانی به آب احتیاج دارد. اما حدس می‌زند که هسته سوپراکیاسماتیک (قسمتی از مغز که ساعت زیستی بدن را کنترل می‌کند) شاید روشی برای برقراری ارتباط با عصب‌های تشنگی داشته باشد که موش‌ها را وامی‌دارد تا آب بنوشند.
محققان می‌گویند ساعت زیستی موش یک ویژگی دارد که پیش‌بینی می‌کند خواب چه زمانی شروع می‌شود. در نتیجه مغز را تحریک می‌کند تا به دنبال منابع مورد نیاز مثل آب برود و به هنگام دوره طولانی استراحت، بدن سالم بماند.
البته باید این نکته را در نظر داشته باشیم که این تحقیق روی موش‌ها انجام شده، بنابراین تا زمانی که چنین آزمایشی برای انسان‌ها آزمایش و تایید نشده، باید به دیده تردید به آن نگاه کنیم. اما این تیم می‌گوید فهم این مکانیسیم زیستی می‌تواند به ما کمک کند تا ویژگی‌های زیادی از بدن‌مان را بفهمیم و بدانیم که زندگی روزمره ما چگونه بر آنها اثر می‌گذارد.
