صادق غفوری عضو انجمن متخصصین گوارش و کبد ایران ؛ گفت : تالاسمی یک واژه یونانی است که از دو کلمه تالاسا به معنی دریا و امی به معنی خون گرفته شده و به آن آنمی مدیترانه‌ای و در فارسی کم خونی می‌گویند و جزء بیماری های ژنتیکی است که در اثر آن هموگلوبین ساختار اصلی خود را از دست می دهد.

 

وی درباره علائم بیماری تالاسمی ابراز داشت : در این بیماری نمو بدن تحت تاثیر قرار می گیرد و نشانه های بالینی همچون بد شکلی و ضخیم تر شدن استخوان های کتف و جمجمه ، کم خونی ، رنگ پریدگی ، افزایش سایز کبد و ابعاد قلب و زردی به عنوان نشانه ای از بیماری تالاسمی در افراد است.   

 

عضو انجمن متخصصین گوارش و کبد ایران درباره نحوه تشخیص بیماران تالاسمی افزود : با انجام یک آزمایش خون و شمارش گلبول های خون(CBC) و الکتروفورز هموگلوبین می توان این بیماری را تشخیص داد.

 

وی با بیان اینکه بیماری تالاسمی در کشور به بالای 40 سال رسید ابراز داشت: در گذشته بسیاری از این بیماران به علت تاخیر در تشخیص شروع درمان و یا کمبود فراورده های خونی بقای عمرشان کوتاه می شد.

 

این متخصص عمومی در ادامه افزود : آمارهای ارائه شده از سوی وزارت بهداشت از بیماری شیوع تالاسمی در کشور نسبت به سال های گذشته حاکی است.

 

غفوری با بیان اینکه مردم ایران بیشتر به تالاسمی بتا مبتلا هستند ، اظهار داشت: تالاسمی به دو شکل آلفا و بتا تقسیم می شود و  تالاسمی آلفا به طور شایع در کشورهای همچون آفریقا ، هند و نواحی مدیترانه و بتا نیز ، بیشتر در نواحی یونان ، ایتالیا و ایران یافت می شود.

 

غفوری درباره علل افزایش سن مبتالایان به تالاسمی بیان کرد : از دلایل این افزایش بهبود سطح آگاهی بیماران ، پیشرفت راه های درمانی و افزایش فراورده های خونی در کشور است.

 

وی ازدواج های فامیلی را از دلایل ایجاد بیماری تالاسمی بتا عنوان کرد و افزود : تالاسمی بتا از دو نوع ماژور و مینور تشکیل شده و در استان های ایلام ، مازندران ، خوزستان ، کرمان و سیستان و بلوچستان  بیشتر است .

 

این متخصص عمومی در ادامه افزود : در صورت ازدواج دو فرد ناقل تالاسمی با هم، احتمال ابتلای یکی از فرزندان آنها به تالاسمی ماژور ٢٥ درصد می باشد ، یعنی از هر ٤ فرزند یک فرزند به تالاسمی ماژور مبتلا می شود.

 

عضو انجمن متخصصین گوارش و کبد ایران در پایان بیان کرد: بیماران تالاسمی در صورت انجام به موقع درمانی تشخیص زود هنگام و در صورت نیاز تزریق مداوم خون می توانند تا حدودی به زندگی عادی ادامه داده و حتی ازدواج کنند.