زمانی که صحبت از رفتار اجتماعی افراد به میان می‌آید، باید به تفاوت‌های آشکار مردان و زنان اشاره کرد. محققان بر این باورند حس همکاری در میان مردان و زنان از ساز و کارهای متفاوتی تبعیت می‌کند.
تا به حال، تحقیقات زیادی در خصوص تفاوت‌های همکاری در مردان و زنان صورت گرفته است. در اغلب این مطالعات اشخاص در موقعیتی قرار می‌گیرند که باید در آن با کمک یگدیگر کاری را به سرانجام برسانند.
در یکی از این مطالعات که به تازگی صورت گرفته است، 222 فرد، شامل 110 خانم، به گروه‌های زوج تقسیم شدند.
محققان سه نوع زوج را شامل زوج‌های مذکر، زوج‌های مونث و زوج‌های مختلط تشکیل دادند و از هر زوج درخواست کردند تا کاری را با همکاری یکدیگر انجام دهند.
افراد هر زوج روبه‌روی یکدیگر بر روی صندلی نشسته و چهره یکدیگر را مشاهده می‌کردند. از آن‌ها خواسته شد که با هم صحبت نکنند و هنگام تغییر رنگ دایره روی صفحه رایانه بلافاصله دکمه‌ای را فشار دهند.
زمانی ماموریت هر زوج با موفقیت انجام می‌شد که دو فرد به طور همزمان دکمه را فشار می‌دادند. با این آزمون میزان مشارکت در بین زوج‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد زوج‌های مذکر نسبت به زوج‌های مونث همخوانی و مشارکت بیشتری از خود نشان می‌دهند. همچنین زوج‌های مختلط دارای همکاری کمتری نسبت به زوج‌های مذکر یا مونث بوده‌اند.
عکس‌برداری‌های مغز نشان داد، فعالیت مغزی زوج‌های مذکر یا مونث نسبت به فعالیت‌های مغز گروه‌های مختلط حین انجام ماموریت‌ها بیشتر است.
"جوزف بیکر"، استاد دانشکده داروسازی دانشگاه استنفورد و سرپرست تحقیق می‌گوید: «نتایج حاصل از این تحقیق‌ها با بررسی کارکردهای مغز و ابعاد فیزیولوژیکی به رفع اختلافات زنان و مردان کمک شایانی می‌کند».
وی ادامه می‌دهد: «دستاوردهای این قبیل تحقیقات با تقویت حس مشارکت در افراد دارای بیماری‌های روحی و روانی به ویژه اوتیسم کاربرد فراوانی خواهند داشت».
