گروه اجتماعی– دکتر مسعود غفاری با بیان این مطلب اظهار کرد: هنگام گزینش معلمان به هیچ عنوان مسائل شخصیتی، روانی، روحی و روان درستی آنها مورد سنجش قرار نمی گیرد و تنها به جنبه علمی و مدرک آنها توجه می شود و این نقطه ضعف بزرگ آموزش و پرورش است.
به گزارش افکارنیوز، وی افزود: متاسفانه به دلیل این مساله شاهد ورود افرادی با اختلالات شخصیتی و روانی در سیستم اموزش و پرورش هستیم هرچند ممکن است این اختلالات در مشاغل دیگر مشکلی ایجاد نکند اما در اینجا افراد به کودکان سر و کار دارند بنابراین در گزینش آنها باید موارد متعددی را در نظر گرفت.
وی تصریح کرد: در دوره دبستان دختران و پسران اکثرا مطیع و پیرو معلم خود هستند و هیچ مخالفتی با خواسته های آنها نشان نمی دهند بنابراین اگر افرادی با انحرافات جنسی و اختلالات شخصیتی به عنوان معلم به کار گمارده شوند، احتمال بروز هرگونه خطر و ... برای دانش آموزان وجود دارد.
این روانشناس ادامه داد: اگر کودکی نیز از نظر خانوادگی دچار مشکل بوده و با محدودیت های عاطفی، شخصی و ... مواجه باشد به سرعت جذب معلم خود شده و تسلیم خواسته های وی می شود.
وی تاکید کرد: باید در تمام زمینه ها نگاهمان را از نگاه نشانه زدایی به نگاه علت زدایی تبدیل کنیم و در این زمنیه باید اصول پیشگیرانه را به شدت رعایت کنیم.
غفاری گفت: در آموزش و پرورش اگر می بینند کسی دارای ایرادات و اختلالات روانی، رفتاری، شخصیتی و ... است، او را برای درمان تشویق کرده و حمایت کنند.
وی اظهار کرد: در جامعه باید شرایط را به گونه ای فراهم کنیم تا خانواده ها اصلاح شوند تا چنین فرزندان مشکلی داری وارد اجتماع نشوند.
وی خاطر نشان کرد: اموزش و پرورش باید آموزگاران را با عینک روانشناسی، روانپزشکی، سلامت روانی و ... انتخاب کند و حتم بدانید با رعایت این موارد آمار خشونت علیه دانش آموزان کاهش می یابد.
وی توضیح داد: اگر عوامل مختلفی که در چنین فجایعی دخیل هستند را علت زدایی کنند، افراد سالم وارد این سیستم شده و کودکان دچار مشکل نمی شوند و مورد خشونت های فیزیکی، جسمی و جنسی قرار نمی گیرند.
وی بیان کرد: اگر خانواده ها اطلاعات کافی از چنین مواردی داشته باشند و به فرزند خود انتقال دهند، کودکان موارد خشونت های متععد را بدون ترس به اولیا مدرسه و والدین خود منعکس می کنند و در کوتاه ترین زمان م یتوان مانع ادامه این روند ناهنجار شد.
غفاری گفت: خانواده ها باید به کودکان آموزش دهند فقط پدر و مادر و پزشک حق دارند به اندام های خصوصی آنها دست بزنند و بقیه افراد چنین اجازه ای ندارند.
وی در پایان تاکید کرد: با برنامه ریزی دقیق و پیشگیرانه و انتخاب افراد سالم از هرنظر می توان امنیت فرزندان در مدارس را تضمین کرد.