غلامعلی عکاشه در حاشیه کنفرانس علمی ماهانه انجمن جراحان ارتوپدی ایران ، در ارتباط با شکستگی‌های خطرناک اظهار داشت: میزان خطر و احتمال مرگ و میر ناشی از شکستگی در بدن، بستگی به نوع درمان، محل شکستگی، باز بودن یا نبودن شکستگی و سن بیمار دارد.
وی افزود: اگر منظور از خطر در شکستگی، مرگ و میر است، باید گفت زمانی که شکستگی در بخش‌های مختلف بدن همچون بازو، ساعد، ساق و لگن ایجاد شود، خطر مرگ و میر افزایش می‌یابد. این مسئله معمولاً در اثر تصادفات بروز می‌کند.
رئیس انجمن علمی جراحان ارتوپدی ایران با بیان اینکه شکستگی در سنین بالا در اکثر نارسایی و پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی و ریوی می‌تواند خطر مرگ داشته باشد، گفت: هر نوع شکستگی می‌تواند در سنین مختلف منجر به ناتوانی همچون معلولیت و تأخیر در درمان همراه باشد.
وی ادامه داد: شکستگی باز یا شکستگی که بین استخوان و فضای بیرون بدن بروز کند، نسبت به بقیه شکستگی‌ها با خطرهای بیشتری همراه است و احتمال ایجاد عفونت، جوش نخوردن، بدجوش خوردن و حتی مرگ را به همراه دارد.
عکاشه اضافه کرد: شکستگی‌های اندام تحتانی همچون شکستگی ران، ساق و مچ پا معمولاً به خاطر خونرسانی اندام تحتانی، جوش‌خوردگی با تأخیر همراه بوده و از طرفی، از طریق اندام‌های تحتانی، وزن بیمار به زمین منتقل شده و در صورت شکستگی، راه رفتن و سلامت استخوان‌ها با چالش مواجه می‌شود.
وی گفت: شکستگی اندام تحتانی اصولاً سبب ناتوانی در راه رفتن شده و بیشتر می‌تواند سبب بروز معلولیت شود.
رئیس انجمن علمی جراحان ارتوپدی ایران خاطرنشان کرد: شکستگی ستون فقرات به دلیل عوارضی که بر سیستم عصبی ممکن است ایجاد کند، می‌تواند سبب فلج اندام‌ها، بی‌اختیاری و بی‌حسی اعضای بدن شود.
عکاشه با بیان اینکه شکستگی‌ها و دررفتگی‌ها گاهی با هم به وقوع می‌پیوندد گفت:در صورت بروز این مسئله، عوارض شکستگی و خطرات آن بیشتر بوده و گاهی غیرقابل جبران است.
