آقای وزیر! تب سیاسی بازی در آموزش و پرورش بالا زده است

به رغم آنکه باید دستگاه تعلیم و تربیت دور از حواشی سیاسی و سیاسی بازی‌ها باشد تا بتواند نقش خود را به خوبی ایفا کند، اما آموزش و پرورش همواره دستخوش تغییرات سیاسی و جریانات سیاسی جامعه می‌شود.

این جریان بر روند انتخاب مدیران ارشد آموزش و پرورش و حتی ارتباطات در این وزارتخانه هم تأثیر دارد؛ اما سیاسی بازی زمانی بیشترین ضرر خود را بر بدنه دستگاه تعلیم و تربیت می‌گذارد که مدیران ارشد همه چیز را با عینک سیاست ببینند و سخنرانی‌ها و جلسات آنها بیش از اینکه رنگ آموزشی و تربیتی داشته باشد، رنگ و بوی فعالیت‌های سیاسی به خود  بگیرد. آنجاست که نه تنها اهداف عالیه محقق نمی‌شود، اهداف اولیه نیز دستخوش این نوع نگاه قرار می گیرند.

اما در هر دستگاه و نهادی، بخشی جریان ساز، مدیریت کننده سازمان با دستگاه های بیرونی و مخاطبین با نام «روابط عمومی» وجود دارد  که اگر جریان سیاسی در آن نفوذ کند، ارتباطات و حتی فعالیت های سازمان را به خطر می اندازد؛ و در این میان نقش روابط عمومی در دستگاه تعلیم و تربیت تا حدی حساس و پراهمیت است که سیاسی بازی در آن حکم سم را دارد و این در حالیست که مدتی است که سیاست به بدنه روابط عمومی آموزش و پرورش هم راه پیدا کرده است.

به عنوان نمونه می توان به حضور برخی مدیران این مرکز و در رأس آن رئیس مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش در جلسات سیاسی فعالیت‌های انتخاباتی مجلس دهم پیش از برگزاری انتخابات، اشاره کرد.

حتی حمیدرضا کفاش معاون پرورشی و فرهنگی آموزش و پرورش که با انتشار «ماهنامه تربیت سیاسی» آماج نقدهای متعددی بوده است، در این خصوص گفت: «به هیچ وجه کسانی که در آموزش و پرورش مسئولیت دارند حتی مدیر مدرسه در ساعت و وقت اداری با بودجه اداری نباید دفاع از هر کدام از کاندیداها داشته باشد و این موضوع اشکال قانونی و شرعی دارد».

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش که «به نظر شما اگر معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزش و پرورش بعد از ساعت اداری به جلسه‌ تبلیغاتی یک گروه و حزب برود، آیا می‌تواند بگوید که بنده با شخصیت حقیقی‌ام آمده‌ام و به شخصیت حقوقی من توجه نکنید؟ آیا می‌توان شخصیت حقوقی و حقیقی را بعد از ساعت اداری، تفکیک کرد و به فعالیت‌های سیاسی پرداخت؟»، گفت: «من هم اعتقاد شما را دارم؛ عرضم این است اگر فردی بخواهد برای کاندیدایی کار کند باید یک ماه، دو ماه یا سه ماه مرخصی بگیرد نه یک روز مرخصی یعنی باید کلاً از این مجموعه جدا شود و کارش را انجام دهد و به غیر از این اشکال دارد».

وی تأکید کرد: «کسی که موقعیت حقوقی دارد و از این موقعیت حقوقی بخواهد به نفع شخص یا فرد خاصی استفاده کند، اشکال دارد».

البته این حضور برخی افراد روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در فعالیت‌های سیاسی به حرف و حدیث هایی نیز انجامید به گونه‌ای که شایعاتی مبنی بر رایزنی‌ برای در نظر گرفتن  پست‌های مدیریتی دیگر همچون مدیرکلی آموزش و پرورش شهر تهران و معاونت وزیر مطرح شد.

در شرایطی که این روزها اخباری در خصوص استعفای رئیس مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش مطرح است و برخی دلیل آن را مشکلات درون سازمانی عنوان می کنند؛  در برخی محافل نیز دلیل این استعفا، به سخنرانی سیاسی خاص و خارج از فعالیت‌های آموزش و پرورش در جمع مدیران روابط عمومی سراسر کشور در مشهد مقدس نسبت داده می شود.

گفته می‌شود که عالی‌ترین مقام مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در جلسه مذکور سخنرانی و صحبت‌هایی خارج از عرف آموزش و پرورش داشته است و حتی استعفای رئیس مرکز به این سخنان ارتباط داده شده است.

نکته حایز اهمیت این است که موضوعات سیاسی در آموزش و پرورش به جلسه استیضاح علی اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش در تیرماه سال گذشته هم وارد شده بود و نماینده مردم رشت از موافقان استیضاح وزیر گفت: «حرکت نکردن وزیر در جهت اجرای سند تحول آموزش و پرورش، رسیدگی نکردن به مطالبات فرهنگیان و سیاست بازی در وزارت آموزش و پرورش از محورهای دلایل موافقت با استیضاح وزیر است».

همچنین حجت الاسلام موسوی نژاد در جلسه استیضاح وزیر آموزش و پرورش گفت: «متاسفانه با استفاده از حلقه مشاوران خاص سیاسی بدون در نظر گرفتن شایستگی خسارات جبران ناپذیری به آموزش و پرورش وارد شده است».

در جایی دیگر هم حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی نماینده ولی فقیه در استان قزوین با تأکید بر اینکه آموزش و پرورش جای سیاسی بازی نیست، گفت: «وابستگی‌ها و تعلقات خاطر حزبی و جناحی در کار معلمی جایگاهی ندارد و اگر مسائل حزبی و سیاسی در امر تعلیم و تربیت وارد شود، خسارات فرهنگی و سیاسی به بار خواهد آورد».

به گزارش فارس، تمامی این موارد نشان از آن دارد که ورود سیاست بازی به آموزش و پرورش مطمئناً خسارات جبران ناپذیری به بار خواهند آورد و جلوگیری این موضوع می‌تواند نظام تعلیم و تربیت را به راه اصلی خود بازگرداند.

اما آنچه مسلم است آموزش و پرورش جای سیاسی بازی و حرف‌های سیاسی نیست و به نظر می‌آید وزیر آموزش و پرورش که مدعی است سیاست بازی در این وزارتخانه جایی ندارد باید اقتدار خود را نشان دهد و فضای ستاد را پاکسازی کند زیرا هر از چند گاهی از گوشه و کنار آموزش و پرورش بوی سیاسی بازی می‌آید.

به راستی فضای آموزش و پرورش نیاز به آرامش و پرداخت به مسائل آموزشی و تربیتی دارد و بحث و تبادل نظر و حتی اختلافات سیاسی باعث ضربه زدن به مخاطبان اصلی این دستگاه که همانا دانش‌آموزان و آینده سازان این مرز و بوم هستند، خواهد شد.