عباس جدیدی در یادداشتی نوشت:
حضور افراد کم سن و سال بخصوص قشر کودک در سطح جامعه و خیابانها در پوششهایی همچون تکدی گری و دستفروشی یکی از مهمترین آسیب های اجتماعی در کلان شهر ها محسوب می شود.
با توجه به اینکه شهرداری تهران یکی از پایه های ساماندهی و کنترل این کودکان هستند به زعم خود تلاشهایی صورت داد ه است اما کافی نبوده است ضمن اینکه سازمان بهزیستی کشور و در راس وزارت کار،تعاون و رفاه اجتماعی نیز از اجرایی کردن قانون ساماندهی ضعیف عمل کرده اند.
مشکلی که در خصوص ساماندهی و برنامه ریزی برای کودکان کار و خیابان وجود دارد این است که تاکنون آمار دقیق و بانک اطلاعاتی درستی در این خصوص ایجاد نشده است و این موضوع نیز از سوی دکتر ربیعی وزیر کار عنوان شده است اما مسئله اینجاست که متولی اصلی استخراج این آمار کدام سازمان است و چرا تا کنون اقدامات عملیاتی در این خصوص صورت گرفته نشده است؟
حال این پرسش مطرح است که با وجود اعلام نبود آمار دقیق و بانک اطلاعاتی از کودکان کار و خیابان چطور مقام عالی وزارت کار برنامه بیمه این قشر در جامعه را مطرح می کنند؟
قانون ساماندهی کودکان خیابانی مصوب سال 1384 به نسبت عمر بیش از 10 ساله خود و تغییر شرایط نیازمند اصلاح و بازنگری و مشخص شدن وظایف دستگاه های مختلف از جمله مصوبات شورای ساماندهی این کودکان در برنامه های اجرایی جدید است.
سلسله اقداماتی که به منظور پیشگیری از افزایش چنین معضلی در شهر است حضور سازمانهای مرتبط و علل خصوص سازمانهای مردم نهاد است چرا که وجود این سازمانها مسبب کاهش و کنترل حداقلی این افراد در سطح شهر خواهد شد.
متاسفانه وجود افراد کم سن و سال و زیر 18 سال در این نوع حرفه که یک آسیب اجتماعی محسوب می شود بسیار خطرناک است چرا که برخی افراد سود جو برای دستیابی به اهداف شوم خود از این کودکان سو استفاده ابزاری،جنسی و از این قبیل موضوعات است که بروز چنین رفتاری یقینا آسیب های جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت.
در برخی موارد مشاهده می شود که این کودکان بطور سازمان یافته برای فعالیت های خاص در خیابان ها هستند بنابراین باید آنها را طوری هدایت کنیم که از کودکان سوءاستفاده نشود و همچنین زمینه تحصیل و حمایت آنها نیز فراهم شود.
برخی کشورهای همسایه ایران مانند ترکیه،آذربایجان و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس در گذشته نسبت به ایران اوضاع بدتری داشتند اما امروز وضعیت کودکان کشور چندان مناسب نیست.
پدیده کودکان کار درخیابان پدیده ای است که می توان آن را محدود کرد وتمامی دستگاههای ذیصلاح موظفیم در این زمینه فعالیت کنیم ضمن آنکه باید به صورت ضرب العجل به سوی سیاستگذاری در این حوزه حرکت کنیم .
حال با این وجود باید در ابتدا از اشاعه این ناهنجاری جلوگیری کرد و این امر مستلزم یک همت عالی و همبستگی دستگاههای مربوطه است که امیدواریم اقدامات موثر بزودی به وقوع پیوسته و شاهد شهری پاک ،سالم و بدور از هرگونه مخاطرات و ناهنجاری ها باشیم.
