این توصیهها به دنبال بررسی شواهد موجود در رابطه با ارتباط میان بروز حوادث جدی قلبی و استروک و استفاده از ایبوبروفن با دوزهای روزانه 2400 میلیگرم و بیشتر، در مقایسه با دیگر NSAIDs، شامل مهارکنندههای انتخابی COX-2، مانند سلکوکسیب اتخاذ شدهاند.
این افزایش خطر با ماکزیمم دوزهای روزانه 1200 میلیگرم یا کمتر از داروهای OTC دیده نمیشود. البته این افزایش خطر زمانی مورد توجه قرار میگیرد که ایبوپروفن برای مدت طولانی و بوسیله بیمارانی استفاده شود که سابقه یا عوامل خطر بیماری قلبی، استروک یا فشار خون کنترلنشده داشته باشند.
داروهایی که حاوی 600 میلیگرم ایبوپروفن هستند، باید بوسیله پزشک تجویز شوند و فقط در بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال اندیکاسیون استفاده دارند.
اگر ایبوپروفن با دوزهای توصیه شده و برای بیماران مناسب تجویز شود، مزایای کلی آن بر خطراتش برتری دارند.