گفته میشود در قدیم سکهها از طلا و نقره ضرب میشدند و ارزش آنها برابر مقدار طلا و نقرهی به کار گرفته شده در آنها بود. به همین دلیل برخی افراد سودجو مقداری از حاشیهی سکهها را میتراشیدند و از طلا و نقرهی آن استفاده میکردند؛ بدون اینکه در ظاهر سکه تغییر چشمگیری ایجاد شود! بدین ترتیب به مرور زمان از ارزش سکهها کاسته میشد.
بنابراین حاکمان تصمیم گرفتند شیارهایی روی لبهی سکهها ایجاد کنند تا در صورت تراشیده شدن به سادگی قابل تشخیص باشند. امروزه دیگر سکهها از طلا و نقره ضرب نمیشوند؛ اما چون مردم به ظاهر سکههای قدیمی عادت کرده بودند؛ دیگر تغییری تا به امروز درظاهر آنها به وجود نیامد.