قرار گرفتن بر روی گسل زلزله،بحران آبی،آلودگی هوا،ترافیک،انبوه جمعیت،ضعف در زیرساخت،فقدان امکانات لازم برای مدیریت بحران در مواقع اضطراری تنها بخشی از نارسایی ها و مشکلات موجود در پایتخت به شمار می رود و حالا بیفزایید به چنین دغدغه های ریز و درشتی،فقدان مدیریت یکپارچه و اعمال مدیریت جزیره ای را که عرصه را برای این شهر 15 میلیون نفری بسیار تنگ و دشوار ساخته است.
در این گزارش به برخی از مشکلات این کلانشهر پرداخته خواهد شد.
**جان مردم بر لبه تیغ تصادف
یکی از مشهودترین مخاطرات این کلانشهر پرجمعیت،به تصادفات معطوف می شود،تصادف و سوانحی که قربانیان آن صرفا به خودروها خلاصه نمی شود بلکه این عابرین پیاده هستند که بر زیر چرخ های خودروها جان می بازند و اگر خوش شانس باشند با مصدومیت مواجه می شوند.
سرتیپ دوم موسی امیری،جانشین پلیس راهور ناجا و عضو هیات علمی دانشگاه علوم انتظامی،چندی پیش در گفتگویی با رسانه ها از نبودن مدیریت یکپارچه در پایتخت در حوزه تصادفات و سوانح رانندگی خبر داد.
وی به اقداماتی همچون طرح های ناموفق زوج و فرد اشاره می کند که در مقام عمل با دستاورد خاصی همراه نبوده و برخی از آنها حتی به سرانجام اجرایی نیز نرسیده،زیرا دستگاه های فعال نمی توانند آنچنان که باید با یکدیگر به توافق برسند،وی در اظهارات خود از واقعیت های تلخ دیگری نیز پرده بر می دارد.
سردار امیری می گوید:اگر سازمان هایی مانند اورژانس یا آتش نشانی دیر به صحنه تصادف برسند،هیچ سازمانی نمی تواند حتی علت غفلت آنها و از بین رفتن جان و مال مردم را پیگیر شود.
به عقیده وی فقدان دستورالعمل اقدام مشترک باعث تداخل وظیفه میان نهادهایی همچون اورژانس و هلال احمر شده و هر دستگاه که از قدرت بیشتری برخوردار است،اقدام به تصمیم گیری می کند.
**قانونی که اجرا نمی شود
احمد صادقی،رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت شهر بحران شهر تهران نیز در گفتگویی با رسانه ها،مدیریت یکپارچه را ضرورتی اجتناب ناپذیر برای مدیریت بحران عنوان می کند زیرا در زمان بحران،نیاز به یک فرمانده واحد، مبرهن ومحسوس است و به واقع این امر یک مولفه علمی پذیرفته شده در مواقع بحرانی محسوب می شود.
در قدم اول شاید مخاطبان این گزارش گمان کنند نیاز به تصویب قانونی برای اعمال مدیریت یکپارچه راه حل مشکل مورد اشاره است اما به گفته امیری در این خصوص خلا یا فقدان قانونی وجود ندارد بلکه مشکل اصلی به عدم اجرای قانون باز می گردد.
از سویی نباید از نظر دور داشت که در حوزه مدیریت واحد در ابتدای راه هستیم ونتوانسته ایم آنطور که باید این قاعده را به نحوی اصولی پیاده سازی کنیم.
** نابسامانی در ساخت و سازهای شهری
فقدان مدیریت یکپارچه و اعمال جزیره ای آن تنها به حوزه ترافیک،تصادف یا مدیریت بحران خلاصه نمی شود،ساخت و ساز نیز قطعه ای دیگر از این پازل آشفته است که متولان بسیاری در آن اعمال نظر و ورود می کنند.
از یکسو شهرداری ناظر بر ساخت و ساز و مهندسان است و از سوی دیگر وزارت مسکن و شهرسازی نیز طبق اختیارات تعریف شده در امور مورد اشاره ورود می کند.
به اعتقاد کارشناسان،چنین رویه ای باعث بروز تخلفات بسیاری شده و در این شرایط خدمات ارائه شده به مردم نیز از ثبات و ضریب استاندارد کافی برخوردار نیست.
یکی از عوارض و تبعات ناخوشایند مدیریت چندگانه اشاره شده به سیمای شهری باز می گردد که در برخی از مناطق آنچنان نما و سیمای ساختمان ها با یکدیگر ناهمخوان است که سیمای شهری را به چالش کشیده است.
**مجمع تشخیص مصلحت یکپارچه سازی مدیریتی را محقق می کند؟
ابوالفضل قناعتی،عضو هیات رئیسه شورای اسلامی شهر تهران با تایید مدیریت چندگانه و جزیره ای در پایتخت به مشکلات متعدد چنین روشی در اداره شهر تهران اشاره می کند.
وی می افزاید:شورای شهر تهران برای رفع و حل این معضل در انتظار کمک مجمع تشخیص مصلحت نظام است زیرا به عقیده وی فقدان تجمیع تصمیم گیری ها باعث تحمیل هزینه های بسیاری به پایتخت شده است.
با اوصاف فوق و نظرات و اظهار کارشناسان و مسئولان زیربط در شهر تهران تنها راهکار برون رفت از معضلات پایتخت،جاری و ساری شدن مدیریت یکپارچه در این شهر است در غیر اینصورت مشکلات موجود نه تنها حل نمی شود بلکه پیچیده تر و بغرنج تر از وضعیت فعلی نیز خواهد شد.
در صورت تحقق مدیریت یکپارچه،شهر تهران،با تحولی عظیم روبرو می شود،تحولی که به این کلانشهر مهم ایران خلاصه نمی شود بلکه به دلیل مرکزیت و قرار گرفتن آن در کانون تصمیم گیری ها،کلیت کشور است که تحت تاثیر ثمرات این تحول سازنده قرار می گیرد.
