ناصر رضایی‌پور در رابطه به خواص درمانی دارچین اظهارداشت: دارچین پوست درختی هندی و بومی جزیره سیلان است، این درخت قبل‌ها درشهر نوشهر ایران کشت شد اما به عمل نیامد. لازم به ذکر است که دارچین‌های موجود در بازار، همه از گونه زیلانیکوم که بومی کشور هند است،نبوده و اثربخشی مناسب، تنها در این نوع دارچین است.
وی به نحوه جداسازی دارچین از درخت اشاره کرد و افزود: وقتی درخت دارچین، به پنج‌سالگی می‌رسد، پوست شاخه‌ها را زمانی که شیرابه گیاه جریان دارد، شکاف می‌دهند و چند روز دست نمی‌زنند تا بر اثر تابش آفتاب، خشک و پیچیده شده، از شاخه جدا شود.
متخصص طب سنتی، به خواص بی شمار دارچین در برابر بیماری‌ها اشاره کرد و گفت: طبیعت دارچین، گرم و خشک در حد متوسط است؛ همچنین دارچین نشاط‌آور، درمان‌کننده برخی عفونت‌ها و تریاق (پادزهر) سموم معدنی، حیوانی و نباتی است و موجب تقویت قلب، مغز، کبد و معده می‌شود.
رضایی‌پور ادامه داد: دارچین نیروی بینایی را می‌افزاید؛ همچنین این دوای مفید، نفخ را کاهش می‌دهد و رطوبت‌های مغزی که به صورت نزله (ترشحات پشت‌حلقی) دیده می‌شود و شکل مزمن‌شده آن، یعنی سینوزیت، از مشکلات بزرگ بهداشت و سلامت بشر امروز است را درمان می‌کند.
وی استفاده از این ماده پر خاصیت در صنایع دارویی کشور خبر داد و گفت: از دارچین در فراورده‌های دارویی مؤثر در بیماری‌های روحی- روانی چون تپش قلب، ترس، وسواس، جنون و همچنین برخی بیماری‌های ریوی و تنفسی چون سرفه‌های مرطوب و خلط‌دار، تنگی نفس و گرفتگی صدا نیز استفاده می‌شود؛ همچنین دارچین آثار خوبی در تقویت کبد و رفع بیماری‌های آن، بهبود زخم‌های عفونی، کاهش رعشه، درمان سکسکه، سنگینی سر و برخی سردردها و دردهای رحمی دارد.
رضایی‌پور تصریح کرد: در پژوهش‌های نوین نیز آثار مفید دارچین در کاهش قند خون و درمان دیابت، کاهش وزن، کمک به گوارش غذا، سرماخوردگی، تقویت سیستم ایمنی بدن، تقویت حافظه، کاهش مشکلات قاعدگی، و درمان اضطراب ثابت شده است. همچنین این گیاه دارویی، اثرات ضدقارچ دارد، در آفت دهان به صورت غرغره استفاده می‌شود و اثرات ضدتشنجی آن نیز مطالعه شده است.
وی افزود: ترکیبات دارچین، به شرط نگهداری مناسب، تا پانزده سال باقی می‌ماند.
متخصص طب سنتی کاربرد دارچین را در آشپزی ایرانی زیاد دانست و خاطرنشان کرد: در آشپزی ایرانی، در پخت مرغ و گوشت‌ها از دارچین، پیاز و زردچوبه استفاده می‌شود و در شله‌زرد، حلیم، قیمه، شیربرنج و... نیز به‌عنوان مُصلح، کاربردی هوشمندانه و حکیمانه دارد.
رضایی پور، افراط در مصرف دارچین را اشتباه دانست و اظهار کرد: استفاده از داروهای طبیعی، حتماً نسبت به داروهای شیمیایی و صناعی اولویت دارد اما لزوماً در همه موارد جایگزین آنها نمی‌شود و لازم است در امر بهداشت و درمان از هرگونه افراط و تفریط پرهیز کرد.
وی ادامه داد: مصرف خودسرانه همه گیاهان دارویی و داروهای گیاهی نیز مانند داروهای شیمیایی، موجب عوارضی می‌شود که گاه می‌تواند بسیار زیان‌بار و جدی باشد، تدابیر طب ایرانی و مصرف داروهای طبیعی حتما باید زیر نظر پزشکی متخصص دانشگاهی این رشته باشد تا به لطف و اراده خداوند که طبیب اول و آخر و شافی یگانه و مطلق است، موجب شِفا و تندرستی شود.
