گروه اجتماعی- مجتبی شاکری عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران در گفت‌وگو با خبرنگار افکارخبر، با اشاره به گزارش های دریافتی در مورد محله هرندی واقع در منطقه 12 تهران عنوان کرد: این منطقه دچار آسیبی جدی و دارای مشکلاتی دیرینه است که سابقه آن به بیش از 50 سال باز می گردد. یعنی زمانی که در حاشیه جنوبی بازار تهران برای ایجاد کوره های آجر پزی گودبرداری هایی انجام شده است. این اماکن به مرور از یک سو محل سکونت مهاجران و از سوی دیگر سرپناه خلافکاران شد.
وی با تاکید بر این که تغییر چنین بافت های اجتماعی ای به سادگی صورت نمی گیرد، افزود: بر اساس گزارش های ارایه شده گویا تحقیق در مورد مشکلات در هرندی صورت گرفته است اما در حال حاضر مهم ترین موضوع دستیابی به یک مدل برون رفت از مسیله است که بتواند اثرگذار باشد.
این عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به این که یکی از گره ها در حل مشکلات هرندی نبود وجوه هویتی در این محله است، اظهار کرد: این افراد از کشورها و شهرهای مختلف مهاجرت کرده و به این نقطه آمده اند و تنها مولفه ای که آنها را پیوند می دهد زندگی آنها در یک نقطه از شهر است.
شاکری با اشاره به این که بر اساس توضیحات شهردار مدل های برون رفت تجربه شده در سایر کشورها و نیز در کشور خودمان تا کنون برای حل معضلات هرندی یافت نشده است، گفت: اما مدیریت شهری به دنبال این است که با آزمون و خطای صورت گرفته این محله را نجات دهد.
وی با اشاره به این که رسیدگی های فردی، تقسیم معتادان هرندی به گروه های مختلف و غربالگری آنها و توزیع در کمپ ها و مراکز متفاوت از جمله اقدامات صورت گرفته در این محله است، عنوان کرد: با این وجود پرسش های جدی اعضای شورای شهر در مورد هرندی و مشکلات آن همچنان باقی است.
وی با تاکید بر این که تا زمانی که مدل برون رفت و ساختار اجرایی مناسب برای هرندی وجود نداشته باشد بودجه کلان و وقت و انرژی فراوانی که مدیریت شهری در این مورد اختصاص می دهد به نتایج واقعی منتج نمی شود، خاطرنشان کرد: ممکن است شهرداری در مورد هرندی مطالعاتی داشته است اما این مطالعات در انتها باید به مدل برون رفت و نتیجه واقعی ختم شود در غیر این صورت هر امری که صورت می گیرد بی فایده است.
این عضو شورای شهر تهران با تاکید بر این که امکان ندارد شهرداری تهران بتواند علاوه بر انجام وظایف خود در هرندی، اشتغال، تحصیل، مسکن و سایر نیازهای ساکنان هرندی را نیز پوشش دهد، گفت: باید تمامی دستگاه های مرتبط از جمله بهزیستی، قوه قضاییه، نیروی انتظامی، وزارت کار در حل مشکل هرندی حضور داشته باشند زیرا عملیات هرندی امری بین بخشی است.
وی ادامه داد: تصور کنید شخصی که اعتیاد را ترک کرده است را بخواهیم توانمند کنیم. در کشور ما جوانان تحصیلکرده ای وجود دارند که نه کارتن خواب هستند و نه معتاد اما با مشکل اشتغال مواجه هستند. حال شهرداری تهران چگونه می خواهد این افراد را که تازه اعتیاد خود را ترک کرده اند وارد بازار کار کند؟ تنها ارایه آموزش های فنی و حرفه ای به این افراد کفایت نمی کند. این افراد باید بتوانند معیشت خود را از طریق حضور در بازار کار اداره کند زیرا مهم ترین مسئله در مورد معتادان هرندی این موضوع است که متاسفانه تا این لحطه اعضای شورای شهر در مورد آن قانع نشده اند.
شاکری با اشاره به تیتر رسانه ها در مورد هرندی با این عنوان که قصه محله هرندی پایان یافت، عنوان کرد: آیا واقعا سوار اتوبوس کردن معتادان هرندی و انتقال آنها به نقطه ای دیگر به معنی حل مسیله و پایان یافتن قصه هرندی است؟ خیر. در واقع باید گفت قصه هرندی تازه آغاز شده است.
