به گزارش افکارخبر، سیدباقر موسوی میگوید شیوه صیادی ماهی ها با استفاده از برق از زمان جنگ تاکنون رایج بوده اما از آنجا که بسیار ساده انجام میشود سال به سال شیوع بیشتری پیدا کرده است.
به گفته این محیطبان سابق منطقه میشداغ در استان خوزستان، سیم برق را بر سر چوبی میبندند که به آن توری وصل است. بعد این چوب را به آب میزنند و تا ۳۰۰ ولت برق میتوانند تولید کنند که همه موجودات زنده آب را تا شعاع چند متری از میان میبرد.
موسوی با بیان اینکه این شیوه ماهیگیری تلفات انسانی هم داشته است، میگوید: برق کوچک و بزرگ نمیشناسد. ماهی و حیوان در حال انقراض و آدم هم نمیشناسد. حتی ماهی صد کیلویی هم با این روش گرفتهاند و گراز و گاومیش هم با برق تلف شده است. آدم هم که کرات کشته شده است.
لاکپشت فراتی، که یک گونه در حال انقراض ایران است و تنها در آبهای کم عمق خوزستان مثل تالابها و رودخانههای کمعمق یافت میشود، یکی از گونههایی است که قربانی این شیوه غیرانسانی ماهیگیری شده است. موسوی معتقد است با توجه به اینکه با این وضعیت لاکپشت در آب نمیتواند برود از این روش آسیب بسیار دیده است و تعداد آن هم بسیار کم شده است.
موسوی از حجم انبوه این شیوه ماهیگیری در خوزستان انتقاد میکند و میگوید: در تمامی آبهای خوزستان، از نهر و تالاب بگیرید تا رودخانههای اصلی همه جا میتوانید این شیوه ماهیگیری را ببینید. به ویژه در رودخانه دز که از وسط پارک ملی دز میگذرد میتوانید ببینید که هر ساعت این کار انجام میشود. حتی در خود شهر اهواز و از رودخانه کارون هم با این روش ماهی میگیرند.
علاوه بر لاکپشتهای فراتی، شنگ (سگ آبی) گونه دیگری است که از این روش آسیب دیده و حتی تجارت هم میشود. به گفته موسوی این حیوان برای فروش پوستش از مرزهای شمال غربی به ترکیه قاچاق میشود. چنگر نوک قرمز هم از پرندگانی است با این شیوه صید میشود و برای مصرف گوشتش به فروش میرسد اما با در نظر داشتن این موضوع که این جانداران در اثر برق گرفتگی میمیرند شبهاتی در خصوص حلال و مجاز بودن گوشت جاندارانی که با این شیوه صید شدهاند هم مطرح است.
این محیطبان پیشین درباره برخورد قانونی با این نوع صید غیرقانونی میگوید: به جرأت می توان گفت اگر با اینها برخورد قانونی شده بود عده آنها اینطور زیاد نمیشد. در دل اینها ترسی میافتاد و تعدادشان کم میشد. اما الان در خود کارون و در شهر اهواز هم این اتفاق میافتد و به بهانه کمبود نیرو و بودجه هیچ برخوردی با آنها نمیشود در حالی که با کمک گرفتن از نیروی انتظامی و حتی نیروهای امنیتی میشد به سادگی جلوی این رفتار را گرفت.
با وجود این، زیستمندانی که در اثر برقگرفتگی تلف میشوند تنها آسیب دیدگان این روش صید نیستند. هرچند که هنوز اطلاعات مشخصی از اینکه گوشت ماهی یا پرندگانی که به این شیوه صید میشوند چه زیانهایی به انسان میرسانند اما به گفته افراد محلی گوشت این ماهیها به وضوح طعمی متفاوت با ماهیهایی دارند که به طور عادی صید شدهاند. نکته آنجاست که چون این ماهیها هیچ مشخصه متفاوت دیگری ندارند خریداران راهی برای تشخیص اینکه ماهی خریداری شده به چه روشی صید شده ندارند و تنها زمانی پی به این موضوع میبرند که طعم متفاوت گوشت ماهی را زیر دندان مزه کرده باشند.